[ad_1]
سندرم آنتی فسفولیپید (APS) که گاهی به عنوان سندرم هیوز شناخته می شود، یک اختلال در سیستم ایمنی است که باعث افزایش خطر لخته شدن خون می شود.
این بدان معناست که افراد مبتلا به APS در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به شرایطی مانند:
- DVT ترومبوز ورید عمقی، لخته خونی که معمولاً در ساق پا ایجاد می‌شود
- ترومبوز شریانی (لخته در شریان)، که می تواند باعث سکته مغزی یا حمله قلبی شود
- لخته شدن خون در مغز، منجر به مشکلاتی در تعادل، تحرک، بینایی، گفتار و حافظه می شود
زنان باردار مبتلا به APS نیز در معرض افزایش خطر سقط جنین هستند، اگرچه دلایل دقیق آن نامشخص است.
APS همیشه مشکلات قابل توجهی ایجاد نمی کند. برخی از افراد دارای علائم عمومی هستند که می تواند شبیه علائم مولتیپل اسکلروزیس (بیماری شایعی که بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می گذارد) باشد، مانند خستگی یا بی حسی و گزگز در قسمت های مختلف بدن.
علت سندرم آنتی فسفولیپید چیست؟
APS یک بیماری خود ایمنی است. این بدان معناست که سیستم ایمنی که معمولا از بدن در برابر عفونت و بیماری محافظت می کند، به اشتباه به بافت سالم حمله می کند.
در APS، سیستم ایمنی آنتی بادی های غیر طبیعی به نام آنتی بادی های آنتی فسفولیپید تولید می کند.
این پروتئین های هدف متصل به مولکول های چربی (فسفولیپیدها) هستند که احتمال لخته شدن خون را افزایش می دهند.
مشخص نیست چه چیزی باعث می شود سیستم ایمنی آنتی بادی های غیر طبیعی تولید کند.
مانند سایر شرایط خودایمنی، تصور می شود که عوامل ژنتیکی، هورمونی و محیطی در آن نقش دارند.
چه کسی تحت تأثیر قرار گرفته است
APS می تواند افراد در هر سنی از جمله کودکان و نوزادان را تحت تاثیر قرار دهد.
اما اکثر افراد بین 20 تا 50 سالگی به APS مبتلا می شوند و 3 تا 5 برابر بیشتر از مردان زنان را مبتلا می کند.
مشخص نیست که چند نفر در بریتانیا به این بیماری مبتلا هستند.
تشخیص APS
تشخیص APS گاهی اوقات می تواند دشوار باشد، زیرا برخی از علائم شبیه به مولتیپل اسکلروزیس هستند.
این بدان معنی است که آزمایش خون برای شناسایی آنتی بادی های مسئول APS در تشخیص این بیماری ضروری است.
نحوه درمان سندرم آنتی فسفولیپید
اگرچه هیچ درمانی برای APS وجود ندارد، اما اگر به درستی تشخیص داده شود، خطر ایجاد لخته خون می تواند تا حد زیادی کاهش یابد.
معمولاً یک داروی ضد انعقاد مانند وارفارین یا یک ضد پلاکت مانند آسپرین با دوز پایین تجویز می شود.
اینها احتمال تشکیل لخته های خونی غیرضروری را کاهش می دهند، اما همچنان اجازه می دهند وقتی که خود را می برید، لخته ایجاد شود.
درمان با این داروها همچنین می تواند شانس زنان باردار را برای داشتن یک بارداری موفق افزایش دهد.
با درمان، تخمین زده می شود که حدود 80 درصد احتمال بارداری موفق وجود دارد.
اکثر مردم به درمان پاسخ خوبی می دهند و می توانند زندگی عادی و سالمی داشته باشند.
اما تعداد کمی از افراد مبتلا به APS با وجود درمان گسترده همچنان لخته خون را تجربه می کنند.
سندرم آنتی فسفولیپید فاجعه بار
در موارد بسیار نادر، لخته های خون می توانند به طور ناگهانی در سراسر بدن ایجاد شوند که منجر به نارسایی چند اندام می شود. این به عنوان سندرم آنتی فسفولیپید فاجعه آمیز (CAPS) شناخته می شود.
CAPS نیاز به درمان فوری فوری در بیمارستان با داروهای ضد انعقاد با دوز بالا دارد.
[ad_2]
منبع مقاله
داروهای ضد افسردگی و زوال عقل: آیا ارتباطی وجود دارد؟
زوال عقل یک اختلال عصبی است. هیچ درمانی برای این بیماری مزمن و پیشرونده، که حافظه و همچنین قضاوت در عملکرد، رفتار و…
