اسپوندیلیت آنکیلوزان 

اسپوندیلیت آنکیلوزان (AS) یک بیماری طولانی مدت است که در آن ستون فقرات و سایر نواحی بدن ملتهب می شوند.

این یک نوع اسپوندیلوآرتریت محوری است. در AS تغییرات ستون فقرات را می توان در عکس اشعه ایکس مشاهده کرد.

وضعیت مشابهی به نام اسپوندیلوآرتریت محوری غیر رادیوگرافیک وجود دارد که در آن تغییرات ستون فقرات را نمی توان در عکسبرداری با اشعه ایکس مشاهده کرد، اما گاهی اوقات در اسکن MRI قابل مشاهده است.

این اطلاعات در مورد AS است. اگر اسپوندیلوآرتریت محوری غیررادیوگرافیک داشته باشید، علائم و درمان مشابه است.

AS و اسپوندیلوآرتریت محوری غیر رادیوگرافی معمولاً در ابتدا در نوجوانان و بزرگسالان جوان ایجاد می شوند.

علائم اسپوندیلیت آنکیلوزان

علائم اسپوندیلیت آنکیلوزان (AS) معمولاً به آرامی در طی چند ماه یا سال ایجاد می شود. علائم ممکن است بیایند و بروند، و در طی سالیان طولانی بهبود یا بدتر شوند.

AS معمولاً ابتدا بین 18 تا 40 سالگی شروع به ایجاد می کند.

در صورت داشتن این عارضه ممکن است همه علائم اصلی AS را ایجاد نکنید.

کمر درد و سفتی

کمر درد و سفتی معمولا از علائم اصلی AS هستند. مثال:

• درد با ورزش بهتر می شود، اما با استراحت بهبود نمی یابد یا بدتر می شود
• درد و سفتی در صبح و شب بدتر است – ممکن است به دلیل درد به طور منظم در طول شب از خواب بیدار شوید.
• در ناحیه اطراف باسن خود درد دارید

آرتروز

علاوه بر ایجاد علائم در پشت و ستون فقرات، AS همچنین می‌تواند باعث التهاب مفاصل (آرتریت) در سایر قسمت‌های بدن مانند لگن و زانو شود.

علائم اصلی مرتبط با آرتریت عبارتند از:

• درد در حرکت مفصل آسیب دیده
• حساسیت زمانی که مفصل آسیب دیده بررسی می شود
• تورم و گرما در ناحیه آسیب دیده

آنتزیت

انتزیت التهاب دردناکی است که در آن استخوان به یک تاندون (طناب سختی از بافت که ماهیچه ها را به استخوان ها متصل می کند) یا یک رباط (بند بافتی که استخوان ها را به استخوان ها متصل می کند) متصل می شود.

محل های رایج برای آنتزیت عبارتند از:

• در بالای استخوان ساق پا
• پشت پاشنه (تاندون آشیل)
• زیر پاشنه
• جایی که دنده ها به استخوان سینه می پیوندند

اگر دنده های شما تحت تاثیر قرار گرفته باشد، ممکن است درد قفسه سینه را تجربه کنید و در هنگام تنفس عمیق، گشاد کردن قفسه سینه برای شما مشکل باشد.

خستگی

خستگی یکی از علائم رایج AS است. ممکن است باعث شود احساس خستگی و کمبود انرژی کنید.

سایر شرایط

برای افراد مبتلا به AS معمول است که شرایط دیگری نیز داشته باشند، از جمله:

• iritis، همچنین به عنوان یووئیت حاد قدامی شناخته می شود (که در آن قسمت جلوی چشم قرمز و متورم می شود)
• پسوریازیس
• بیماری التهابی روده (IBD)

چه زمانی باید به دنبال مشاوره پزشکی باشید

اگر علائم دائمی AS را دارید باید به پزشک عمومی مراجعه کنید.

اگر پزشک عمومی شما فکر می‌کند که ممکن است به این عارضه مبتلا باشید، باید شما را برای آزمایش‌های بیشتر و هر گونه درمان لازم به یک متخصص بیماری‌های مؤثر بر عضلات و مفاصل (روماتولوژیست) ارجاع دهد.

آزمایشات بیشتر ممکن است شامل آزمایش خون و آزمایش تصویربرداری باشد.

علل اسپوندیلیت آنکیلوزان

در اسپوندیلیت آنکیلوزان (AS) چندین قسمت از قسمت تحتانی ستون فقرات ملتهب می‌شوند، از جمله استخوان‌های ستون فقرات (مهره‌ها) و مفاصل ستون فقرات.

با گذشت زمان این می تواند به ستون فقرات آسیب برساند و منجر به رشد استخوان جدید شود. در برخی موارد این می تواند باعث شود که قسمت هایی از ستون فقرات به هم بپیوندند (فوزش) و انعطاف پذیری خود را از دست بدهند (آنکیلوز).

دقیقاً مشخص نیست که چه چیزی باعث AS می شود، اما در بسیاری از موارد به نظر می رسد با یک نوع ژن خاص به نام HLA-B27 ارتباط وجود داشته باشد.

نوع ژن HLA-B27

تحقیقات نشان داده است که بیش از 8 نفر از هر 10 نفر مبتلا به AS حامل یک نوع ژن خاص به نام آنتی ژن لکوسیت انسانی B27 (HLA-B27) هستند.

داشتن این نوع ژن لزوماً به این معنی نیست که شما به AS مبتلا خواهید شد. تخمین زده می شود که از هر 100 نفر در جمعیت عمومی 8 نفر دارای گونه ژن HLA-B27 هستند، اما اکثر آنها AS ندارند.

تصور می‌شود داشتن این نوع ژن ممکن است شما را در برابر ابتلا به AS آسیب‌پذیرتر کند. این وضعیت ممکن است توسط 1 یا چند عامل محیطی ایجاد شود، اگرچه معلوم نیست اینها چیستند.

در صورت مشکوک بودن به AS، آزمایش HLA-B27 ممکن است انجام شود. با این حال، این آزمایش روش چندان قابل اعتمادی برای تشخیص AS نیست، زیرا برخی از افراد می توانند نوع ژن HLA-B27 را داشته باشند اما این بیماری را نداشته باشند و برخی افراد ممکن است این بیماری را داشته باشند اما واریانت ژنی را ندارند.

آیا اسپوندیلیت آنکیلوزان ارثی است؟

AS می تواند در خانواده ها وجود داشته باشد و نوع ژن HLA-B27 را می توان از یکی دیگر از اعضای خانواده به ارث برد.

اگر شما مبتلا به AS هستید و آزمایش‌ها نشان می‌دهد که حامل نوع ژن HLA-B27 هستید، احتمال انتقال ژن HLA-B27 به هر بچه‌ای وجود دارد. تخمین زده می شود که بین 5 تا 10 درصد از کودکان مبتلا به این نوع ژن به AS مبتلا می شوند.

درمان اسپوندیلیت آنکیلوزان

هیچ درمانی برای اسپوندیلیت آنکیلوزان (AS) وجود ندارد، اما درمان برای کمک به تسکین علائم موجود است.

درمان همچنین می‌تواند به تاخیر یا جلوگیری از فرآیند به هم پیوستن ستون فقرات (جوش خوردن) و سفت شدن کمک کند.

این درمان ها همچنین می توانند در صورت ابتلا به اسپوندیلوآرتریت محوری غیر رادیوگرافی کمک کننده باشند.

در بیشتر موارد درمان شامل ترکیبی از موارد زیر است:

• ورزش
• فیزیوتراپی
• دارو

فیزیوتراپی و ورزش

فعال ماندن می تواند وضعیت و دامنه حرکت ستون فقرات شما را بهبود بخشد و از سفت شدن و دردناک شدن ستون فقرات جلوگیری کند.

فیزیوتراپی علاوه بر فعال ماندن، بخش مهمی از درمان AS است. یک فیزیوتراپیست می تواند در مورد موثرترین تمرینات توصیه کند و برنامه ورزشی مناسب شما را تنظیم کند.

انواع فیزیوتراپی توصیه شده برای AS عبارتند از:

• یک برنامه تمرین گروهی – جایی که با دیگران ورزش می کنید
• یک برنامه تمرینی فردی – تمریناتی به شما داده می شود که خودتان انجام دهید
• آب درمانی – ورزش در آب، معمولاً یک استخر شنای گرم و کم عمق یا یک حمام آب درمانی ویژه. شناوری آب با حمایت از شما به حرکت آسان تر کمک می کند و گرما می تواند عضلات شما را شل کند

برخی از افراد برای انعطاف پذیری ترجیح می دهند شنا یا ورزش کنند. این معمولاً خوب است، اگرچه مقداری کشش و ورزش روزانه نیز مهم است.

اگر شک دارید، قبل از شروع ورزش یا ورزش با فیزیوتراپیست یا روماتولوژیست خود صحبت کنید.

داروهای مسکن

زمانی که به روماتولوژیست ارجاع می‌شوید، ممکن است برای مدیریت وضعیت خود به مسکن نیاز داشته باشید. روماتولوژیست ممکن است به تجویز داروهای مسکن ادامه دهد، اگرچه همه افراد همیشه به آنها نیاز ندارند.

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)

اولین نوع مسکنی که معمولا تجویز می شود، یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) است. علاوه بر کمک به کاهش درد، NSAID ها می توانند به تسکین تورم (التهاب) در مفاصل شما کمک کنند.

نمونه هایی از NSAID ها عبارتند از:

• ایبوپروفن
• ناپروکسن
• دیکلوفناک
• etoricoxib

هنگام تجویز داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی، پزشک عمومی یا روماتولوژیست شما سعی می کند 1 مورد مناسب و کمترین دوز ممکن را که علائم شما را تسکین می دهد، پیدا کند. دوز شما در صورت لزوم کنترل و بررسی می شود.

پاراستامول

اگر NSAID ها برای شما نامناسب هستند یا اگر به تسکین درد اضافی نیاز دارید، ممکن است یک مسکن جایگزین مانند پاراستامول توصیه شود.

پاراستامول به ندرت عوارض جانبی ایجاد می کند و می تواند در زنان باردار یا شیرده استفاده شود. با این حال، پاراستامول ممکن است برای افراد مبتلا به مشکلات کبدی یا کسانی که به الکل وابسته هستند مناسب نباشد.

کدئین

در صورت لزوم، ممکن است نوع قوی تری از مسکن به نام کدئین نیز برای شما تجویز شود.

کدئین می تواند عوارض جانبی ایجاد کند، از جمله:

• احساس بیماری
• مریض شدن
• یبوست
• خواب آلودگی

درمان های بیولوژیکی اسپوندیلیت آنکیلوزان

داروی ضد TNF

اگر علائم شما با استفاده از NSAID ها و ورزش و کشش قابل کنترل نباشد، ممکن است داروی ضد فاکتور نکروز تومور (TNF) توصیه شود. TNF یک ماده شیمیایی است که توسط سلول ها هنگام ملتهب شدن بافت تولید می شود.

داروهای ضد TNF به صورت تزریقی تجویز می شوند و با جلوگیری از اثرات TNF و همچنین کاهش التهاب مفاصل شما ناشی از اسپوندیلیت آنکیلوزان عمل می کنند.

اگر روماتولوژیست شما استفاده از داروهای ضد TNF را توصیه می کند، تصمیم در مورد مناسب بودن آنها برای شما باید به دقت مورد بحث قرار گیرد و پیشرفت شما به دقت بررسی می شود.

در موارد نادری داروی ضد TNF می تواند با سیستم ایمنی تداخل داشته باشد و خطر ابتلا به عفونت های بالقوه جدی را افزایش دهد.

اگر علائم شما پس از مصرف داروی ضد TNF حداقل به مدت 3 ماه بهبود قابل توجهی نداشته باشد، درمان قطع می شود. ممکن است یک داروی ضد TNF متفاوت به شما پیشنهاد شود.

درمان آنتی بادی مونوکلونال

آنتی بادی های مونوکلونال، مانند سکوکینوماب و ایکسکیزوماب، ممکن است به افراد مبتلا به AS که به NSAID ها یا داروهای ضد TNF پاسخ نمی دهند، یا به عنوان جایگزینی برای داروهای ضد TNF ارائه شوند.

این نوع درمان با مسدود کردن اثرات پروتئینی که در تحریک التهاب نقش دارد عمل می کند.

مهار کننده های JAK

مهارکننده‌های JAK مانند آپاداسیتینیب نوع جدیدی از دارو هستند که ممکن است به افراد مبتلا به AS که به داروهای ضد TNF پاسخ نمی‌دهند یا نمی‌توانند آن را مصرف کنند، ارائه شود.

آنها با مسدود کردن آنزیم ها (پروتئین ها) که سیستم ایمنی از آنها برای تحریک التهاب استفاده می کند، کار می کنند. آنها به صورت قرص مصرف می شوند.

کورتیکواستروئیدها

کورتیکواستروئیدها دارای اثر ضد التهابی قوی هستند و می توانند به صورت تزریقی توسط افراد مبتلا به AS مصرف شوند.

اگر مفصل خاصی ملتهب باشد، کورتیکواستروئیدها را می توان مستقیماً به مفصل تزریق کرد. پس از تزریق باید تا 48 ساعت به مفصل استراحت دهید.

معمولاً توصیه می شود که تزریق کورتیکواستروئید را به بیش از 3 بار در یک سال محدود کنید و حداقل 3 ماه بین تزریق در همان مفصل باشد.

این به این دلیل است که تزریق کورتیکواستروئید می تواند عوارض جانبی زیادی ایجاد کند، مانند:

• عفونت در پاسخ به تزریق
• پوست اطراف تزریق ممکن است تغییر رنگ دهد (دپیگمانتاسیون)
• بافت اطراف ممکن است از بین برود
• تاندون نزدیک مفصل ممکن است ترکیده شود (پارگی)

داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs)

داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs) یک نوع داروی جایگزین است که اغلب برای درمان انواع دیگر آرتریت استفاده می شود.

DMARDها ممکن است برای AS تجویز شوند، اگرچه آنها فقط برای درمان درد و التهاب مفاصل در مناطقی از بدن به غیر از ستون فقرات مفید هستند.

سولفاسالازین و متوترکسات DMARDهای اصلی هستند که گاهی برای درمان التهاب مفاصل غیر از ستون فقرات استفاده می شوند.

عمل جراحی

اکثر افراد مبتلا به AS نیازی به جراحی نخواهند داشت. با این حال، اگر مفصل به شدت آسیب دیده باشد، ممکن است جراحی تعویض مفصل برای بهبود درد و حرکت در مفصل آسیب دیده توصیه شود.

به عنوان مثال، اگر مفاصل ران تحت تاثیر قرار گرفته باشند، ممکن است تعویض مفصل ران انجام شود.

در موارد نادر، اگر ستون فقرات به شدت خم شود، ممکن است به جراحی اصلاحی نیاز باشد.

پیگیری

از آنجایی که علائم AS به آهستگی ایجاد می شوند و تمایل دارند که بیایند و بروند، باید برای معاینات منظم به روماتولوژیست خود مراجعه کنید.

آنها مطمئن خواهند شد که درمان شما به درستی کار می کند و ممکن است ارزیابی های فیزیکی را برای ارزیابی چگونگی پیشرفت وضعیت شما انجام دهند. این ممکن است شامل مجموعه‌های بیشتری از آزمایش‌های خون یا اشعه ایکس باشد که در زمان تشخیص انجام داده‌اید.

عوارض اسپوندیلیت آنکیلوزان

چشم انداز AS بسیار متغیر است. برای برخی از افراد این وضعیت پس از یک دوره اولیه التهاب بهبود می‌یابد، در حالی که برای برخی دیگر می‌تواند به مرور زمان بدتر شود.

برخی از افراد مبتلا به AS می‌توانند در درازمدت کاملاً مستقل یا با حداقل ناتوانی باقی بمانند.

با این حال، برخی از افراد در نهایت به دلیل جوش خوردن استخوان های ستون فقرات در یک موقعیت ثابت و آسیب به مفاصل دیگر، مانند باسن یا زانو، به شدت ناتوان می شوند.

با درمان های مدرن، AS معمولاً به طور قابل توجهی بر امید به زندگی تأثیر نمی گذارد، اگرچه این وضعیت با افزایش خطر سایر مشکلات بالقوه تهدید کننده زندگی همراه است.

به عنوان مثال، AS می تواند منجر به موارد زیر شود:

• ضعیف شدن استخوان ها (پوکی استخوان)
• شکستگی های ستون فقرات
• بیماری قلبی عروقی – گروهی از شرایط که بر قلب و عروق خونی تأثیر می گذارد