معرفی مهم ترین گیاهان دارویی استان مرکزی در طب سنتی 

همان طور که از اسم استان مرکزی مشخص است ، این استان در مرکز ایران قرار دارد. مرکزی یکی از مهم ترین استان های ایران محسوب می شود . این استان در واقع به پایتخت صنعتی ایران نیز معروف است. از انجا که اسم استان مرکزی هویت شهر را نشان نمی دهد ، بارها در شرف تغییر نام قرار داشته است که از مهم ترین نام های پیشنهادی می توان به استان آفتاب و استان ماد اشاره کرد. بزرگترین شهر این استان اراک می باشد. گیاهان دارویی استان مرکزی در نوع خود منحصر به فرد هستند و در درمان بسیاری از بیماری ها استفاده می شوند. ما در این مقاله از مجله پزشکی آسان طب قصد داریم تا شما را با گیاهان دارویی استان مرکزی در طب سنتی آشنا کنیم.

گیاهان دارویی استان مرکزی

جو دوسر

از مهم ترین گیاهان دارویی استان مرکزی می توان به جوی دوسر اشاره کرد. جوی دوسر که به جوی پیغمبری نیز شناخته می شود یکی از گیاهان بومی استان مرکزی می باشد. جو دوسر یک گیاه علفی به ارتفاق 50 تا 100 سانتی متر می باشد که یک میوه دراز و مخروط شکل دارد. جو دوسر اثر تقویت کننده ، مدر ، ملین ، مسکن و التبام دهنده زخم ها را دارد. جو دوسر عاری از پوشش و پوسته های خارجی است. از جوشانده این گیاه می توان برای درمان نقرس استفاده کرد. همچنین از ضماد این گیاه نیز برای درمان بیماری های پوستی استفاده می شود.

ترب کوهی

ترب کوهی یا ریشه خردل یک گیاه پایا است که تا 150 سانتی متر نیز رشد می کند. ریشه این گیاه گوشتی است و تا 1 متر در زیر زمین نفوذ می کند. تنها قسمت مورد استفاده این گیاه ریشه های آن می باشد. از جوشانده ریشه این گیاه برای درمان بیماری های گوارشی مانند نفخ و زخم معده استفاده می شود. همچنین ضماد ترب کوهی برای درمان تاول ها و زگیل بسیار مناسب است. استفاده بیش از اندازه از این گیاه می تواند باعث بروز سکته قلبی شود.

شریر

شریر یا مارلوب بلان ، گیاهی است علفی ، پایا ، پر برگ و دارای اعضای هوایی پوشده از کرکهای پنبه ای به رنگ خاکستری سفید که ارتفاع ساقه آن به تناسب محیط زندگی و طرز اجتماع پایه ها به 30 تا 80 سانتی متر می رسد. این گیاه بیشتر در خرابه ها و طویله های روستایی می روید. قسمت مورد استفاده این گیاه برگ و سرشاخه های گلدار آن است که بوی قوی و نسبتا مطبوع دارد. شریر مقوی معده ، مدر ، اشتها آور ، نیرودهنده ، خلط آور ، ضد عفونی کننده ، صفرابر ، مقوی قلب ، تب بر و قاعده آور می باشد.

راوندذکر

راوندذکر یا اطراوندی که بیشتر در دامپزشکی مصرف می گردد ، دارای اثر مقوی ، مقوی معده ، قابض و به مقادیر زیاد مسهل است. در استعمال خارج اگر ساقه پخته شده آن بر روی آبسه های سرد و دمل قرار گیرد باعث باز شدن و بهبود آنها می شود. مصرف این گیاه باید محدود باشد زیرا ایجاد احتقان و تجمع خون در اعضا می کند. از این رو برای مبتلایان به بواسیر و یبوست های دایم و افرادی که پس از مصرف یک ملین دچار یبوست بعدی می شوند نباید تجویز گردد. مبتلایان به سنگ کلیه نیز نباید به هیچ نحو از این گیاه استفاده کنند.

گندنای کوهی

گندنای کوهی گیاهی پایا می باشد که قسمت پایینی آن اغلب چوبی است. ارتفاع آن تا 60 سانتی متر بالا می رود. شاخه های این گیاه تقریبا چهر گوش است. گلهای این گیاه نیز بسیار کوچک اند که به شکل سنبله های محوری می باشند. این گیاه بومی آمریکا می باشد ولی شما می توانید آن را در مناطق صخره ای استان مرکزی پیدا کنید. این گیاه حاوی تانن ، اسانس فرار و یک ماده تلخ است. از این گیاه بعنوان یک داروی مقوی برای تحریک اشتها استفاده می شود. همچنین در برونشیت به دلیل داشتن اثر ضد التهابی نیز مفید است.

بنگ دانه

بنگه دانه یک گیاه یک یا دو ساله است که برگ های دوکی یا تخم مرغی دارد. این برگها با کرک های نرمی پوشیده شده اند. گل های این گیاه قیفی شکل و به رنگ بنفش هستند. قسمت مورد استفاده بنگ دانه برگ های خشک شده اش می باشد. این گیاه در مناطق بایر و در کنار جاده ها رشد می کند. از این برگ ها برای درمان میگرن و دل درد های موضعی استفاده می شود ولی از آنجا که این یک گیاه سمی است حتما باید موارد استفاده تحت نظر پزشک صورت بگیرد.

منبع : https://asanteb.com