عوامل ابتلا به سرطان سینه 

علل ابتلا به سرطان سینه

پزشک‌ها این را می‌دانند که سرطان سینه زمانی بروز می‌کند که برخی سلولهای سینه شروع به رشدی ناهنجار کنند. این سلول‌ها سریع‌تر از سلول‌های سالم تقسیم و تکثیر می‌شوند، روی هم انباشته شده و غده یا توده تشکیل می‌دهند. این سلول‌ها ممکن است در کل سینه پراکنده شده و در غدد لنفاوی یا دیگر نقاط بدن پخش شوند.

سرطان سینه اغلب از سلول‌های موجود در مجرای تولید شیر آغاز می‌شود. همچنین ممکن است که بیماری از بافت غددی تحت عنوان لبول (کارسینومای تهاجمی لبولی) یا دیگر سلول‌ها و بافت‌های سینه آغاز شود.

محققان عوامل هورمونی، محیطی و مواردی مرتبط با سبک زندگی را شناسایی کرده‌اند که می‌توانند خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهند. با این حال، هنوز مشخص نیست که چرا بعضی افراد که هیچ یک از این عوامل خطرزا را ندارند به سرطان مبتلا می‌شوند و بعضی دیگر که این عوامل را دارند هیچگاه به این بیماری مبتلا نمی‌شوند. به احتمال زیاد ارتباط پیچیده‌ای میان سرطان سینه و ساختار ژتیکی فرد و عوامل محیطی او دارد.

عوامل خطرزا

عوامل خطرزای سرطان سینه، در واقع عواملی هستند که احتمال ابتلا به سرطان سینه را در شما افزایش می‌دهند. اما توجه داشته باشید که داشتن یک یا حتی چند مورد از عوامل ذکر شده به این معنی نیست که لزوما به این سرطان مبتلا می‌شوید. برخی از زنانی که به این سرطان مبتلا می‌شوند، غیر از زن بودن، هیچ یک از موارد دیگر را ندارند.

عواملی که احتمال ابتلا به سرطان سینه را افزایش می‌دهند:

• زنانگی. احتمال بروز سرطان سینه در زنان نسبت به مردان بسیار بالاتر است.

• افزایش سن. احتمال ابتلا به سرطان سینه با بالا رفتن سن، افزایش پیدا می‌کند.

• داشتن سابقۀ بیماری و اختلالات سینه. اگر پیش از این بافت‌برداری انجام داده‌اید و نتایجش حاکی از بروز کارسینومای غیر تهاجمی لبولی یا پریاختگی (تولید سلولی) ناهنجار در سینه‌ها بوده است، خطر ابتلا به سرطان سینه در شما بالا می‌رود.

• داشتن سابقۀ ابتلا به سرطان سینه. اگر سابقۀ ابتلا به سرطان سینه را داشته‌اید و قبلا یکی از سینه‌هایتان مبتلا بوده است، خطر احتمالی ابتلای سینۀ دیگر نیز زیاد است.

• وجود سابقۀ ابتلا به سرطان سینه در خانواده. اگر مادر، خواهر یا دخترتان سابقۀ ابتلا به سرطان سینه دارند، خصوصا در سنین پایین، احتمال بروز این بیماری در شما نیز افزایش پیدا می‌کند. گرچه، هنوز هم بسیاری از مبتلایان به سرطان سینه هیچ گونه سابقۀ خانوادگی نداشته‌اند.

سرطان سینه چیست؟

• داشتن ژن‌های ارثی که خطر احتمالی ابتلا به سرطان را زیاد می‌کنند. برخی ژن‌های جهش‌یافته‌ای که خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می‌دهند از طریق والدین به بچه‌ها منتقل می‌شوند. شناخته‌شده‌ترین آنها، ژن شماره 1 سرطان سینه (BRCA1) و ژن شماره 2 سرطان سینه (BRCA2) نام دارند و به میزان چشمگیری خطر ابتلا به سرطان سینه و دیگر انواع سرطان را افزایش می‌دهند، اما ابتلا به آن را حتمی نمی‌سازند.

• قرارگیری در معرض تشعشع اشعه. اگر در کودکی یا دوران نوجوانی و جوانی روی قفسۀ سینه‌تان پرتودرمانی صورت گرفته باشد، بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه قرار دارید.

• چاقی مزمن. چاقی مزمن و بیش از حد، احتمال ابتلا به سرطان سینه را افزایش می‌دهد.

• شروع شدن قاعدگی در سنی پایین‌تر از حد معمول. شروع قاعدگی قبل از 12 سالگی، احتمال ابتلا به سرطان سینه را بالا می‌برد.

• شروع یائسگی در سنی بالاتر از حد معمول. اگر یائسگی‌تان در سن خیلی بالا شروع شود، احتمال ابتلای‌تان به سرطان سینه افزایش پیدا می‌کند.

• به دنیا آوردن فرزند اول در سنی بالاتر از حد معمول. خطر ابتلا به سرطان سینه در زنانی که بالای سی سالگی اولین فرزند خود را به دنیا می‌آورند، افزایش پیدا می‌کند.

• هیچ وقت باردار نشده باشید. زنانی که هیچ‌گاه باردار نشده‌اند نسبت به زنانی که یک‌بار یا بیشتر از یک‌بار بارداری را تجربه کرده‌اند بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه قرار دارند.

• هورمون‌درمانی پس از یائسگی. زنانی که هورمون‌درمانی انجام می‌دهند، یعنی داروهایی مصرف می‌کنند که استروژن و پروژسترون را به‌صورت ترکیبی برای رفع علائم و نشانه‌های یائسگی به‌کار می‌برند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه قرار دارند. با قطع مصرف این داروها، خطر احتمالی ابتلا به سرطان نیز کاهش پیدا می‌کند.

• مصرف الکل. مصرف الکل خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می‌دهد.