خواص شنبلیله
شنبلیله گیاهی است که عموما در نواحی اطراف دریای مدیترانه و جنوب آسیا رشد میکند و در کشورهای هند، چین، پاکستان، ایتالیا، مصر، یونان و … به وفور یافت میشود. همچنین از گیاهان بومی کشور ایران به شمار میآید. لازم به ذکر است که علاوه بر برگهای سبز گیاه شنبلیله، دانه شنبلیله نیز سرشار از مواد مغذی میباشد و ارزش غذایی بالایی دارد. این گیاه سرشار از مواد معدنی چون: مس، پتاسیم، کلسیم، آهن، سلنیوم، روی، منگنز و منیزیم میباشد و از نظر ویتامینی نیز دارای انواع ویتامینهای گروه B مانند تیامین، ریبوفلاوین، نیاسین، پیریدوکسین، فولیک اسید و نیز ویتامین A و C میباشد. علاوه بر موارد ذکرشده، دانههای این گیاه سرشار از پروتئین، لیزین، تریپتوفان، استروئید ساپونین و دیوسژنین (ترکیبی که خواص شبه استروژنی دارد) میباشد.
خواص شنبلیله سرشار از فیبر محلول
مطالعات نشان میدهد افرادی که ۵۶ گرم دانه شنبلیله را هر روز مصرف میکنند، بعد از ۲۴ هفته سطح کلسترول خونشان به طور چشمگیری کاهش مییابد و ۲۵ درصد ریسک ابتلا به حملات قلبی در ایشان کمتر میشود. علت این مسئله وجود مقادیر فراوانی فیبرهای محلول مانند همیسلولز، ساپونین، موسیلاژ، تانن و پکتین میباشد. این فیبرها باعث میشوند که جذب دوباره نمکهای صفراوی از کولون محدود شود، در نتیجه این نمکها از بدن دفع شوند. با توجه به اینکه کلسترول پیشساز نمکهای صفراوی میباشد، با افزایش دفع نمکهای صفراوی، کلسترول جذبشده از رودهها صرف تولید نمکهای صفراوی میشود و در نتیجه کلسترولی که وارد خون میشود، کاهش مییابد. همین عامل باعث میشود تا شنبلیله به عنوان گیاه کاهنده کلسترول معرفی شود. همچنین این فیبرها با سموم مختلف در روده ترکیب میشوند و از جذب آنها جلوگیری میکنند. از عملکردهای دیگر این فیبرها محافظت از ماهیچههای کولونی در برابر سرطان میباشد.
خواص شنبلیله و اثرات ضد دیابت
شنبلیله برای بهبود قند خون از قدیمالایام شناخته شده است. از دیگر اثرات آن بهبود کلسترول بالا میباشد. شنبلیله برای افراد دیابتی که از کلسترول بالا نیز در رنج هستند، یک تیر با دو نشان است. مطالعات متعدد نشان میدهد مصرف روزانه ۵۰۰ میلیگرم شنبلیله، تریگلیسرید و کلسترول را کاهش و HDL که کلسترول خوب میباشد را افزایش میدهد.
وجود اسیدآمینه هیدروکسی ایزولوسین در دانه شنبلیله از علل دیگر معروف بودن این گیاه به عنوان گیاهی ضددیابت است؛ زیرا هیدروکسی ایزولوسین باعث تسریع ترشح انسولین میشود. این عامل در کنار اثر کاهندگی قند خون که به وسیله فیبرهای موجود در شنبلیله القا میشود، باعث کنترل قند خون و اثرات ضد دیابتی این گیاه میگردد.
خواص شنبلیله و درمان سوزش سر دل
دانه شنبلیله از مقادیر فراوانی موسیلاژ تشکیل شده است که التهاب روده و معده را به وسیله پوشاندن جدار معده و روده کاهش میدهد. افزودن ۱ قاشق چایخوری دانه شنبلیله به غذاها برای رفع سوزش سر دل و رفلاکس توصیه میشود. پیشنهاد دیگر حل کردن یک قاشق چایخوری از پودر دانه شنبلیله در آب یا آب میوه قبل از وعده غذایی میباشد. همچنین این گیاه خاصیت هضمکنندگی و ملین دارد و در بسیاری از داروهای گیاهی به عنوان laxative (ملین) استفاده میشود.
خواص شنبلیله پوست سالم، مویی پرپشت
بهترین درمان طبیعی برای مشکلات پوستی مانند اگزما، جوش، خراش، زخمها، سوختگی، مشکلات پوستی ناشی از نقرس و نیز ضخیم و پرپشت شدن موها، استفاده موضعی از پودر دانه شنبلیله میباشد. برای این منظور لازم است پودر دانه شنبلیله را با آب داغ مخلوط نمایید و سطح آسیبدیده پوستی و یا مو را با این مخلوط بپوشانید.
خواص شنبلیله و کنترل تب
گیاه شنبلیله به عنوان یک گیاه تببر شناسایی شده است. بهترین حالت، مصرف دانه شنبلیله به همراه لیمو و عسل در زمان بیماری است. برای این منظور ۱-۲ قاشق چایخوری دانه شنبلیله را ۳ مرتبه در روز به همراه چای سبز دم کنید و بعد از آن به همراه ۱ قاشق چایخوری عسل و کمی آب لیموترش تازه میل نمایید.
سایر خواص شنبلیله
- به منظور افزایش اشتها در افرادی که دچار بیاشتهایی در نتیجه بیماری و یا سایر عوامل هستند.
- در زمینه کنترل بیماریهای کلیوی و محافظت از کبد در برابر اثرات مخرب الکل و داروها
- بهبود علائم ناشی از بیماری بریبری (کمبود ویتامین B) مانند زخمهای دهانی، شکاف لبها، زخمهای مخاطی و …
- کاهش رشد سلولهای سرطان سینه و نیز سلولهای معیوب خونی در لوسمی در ازای مصرف ۴۰۰ میلیگرم در روز طی ۱-۳ وعده
- بهبود گلو درد و سرفههای مزمن
- تسکین دردهای عضلانی و بیماریهای التهاب مفصلی
- درمان سردردهای میگرنی
- بهبود التهاب معده و روده
- اثرات آنتیاکسیدانی برای پیشگیری از سرطانها
- برطرفکننده مشکلات جنسی در مردان
- افزایش تولید شیر در مادران شیرده
- تسریع روند زایمان
- افزایش میل جنسی
- بهبود بیماریهای قلبی و نیز زوال عقل
عوارض جانبی شنبلیله
- یکی از اثرات جانبی متداول تهوع میباشد که با مصرف بیش از ۱۰۰ گرم در روز احتمال تهوع افزایش مییابد. به این منظور روزانه کمتر از ۸ گرم از این گیاه توصیه میشود. گازهای رودهای و اسهال نیز در برخی افراد گزارش شده است.
- در صورت حساسیت پوستی به این گیاه، از درمانهای موضعی بر روی پوست اجتناب کنید؛ زیرا منجر به التهاب و راشهای پوستی میشود.
- در صورت مصرف طولانی مدت ممکن است، در عرق و ادرار بوی شربت افرا ایجاد شود.
تداخل شنبلیله با داروها
نکته مهم در مورد مصرف این گیاه بالاخص برای اهداف درمانی که لازم است دز بالایی از این گیاه مصرف شود، این است که حتماً در این حالت، گیاه شنبلیله با فاصله ۲ ساعت قبل یا بعد از دارو استفاده شود؛ زیرا به علت دارا بودن فیبرهای موسیلاژی، در جذب بسیاری از داروها تداخل ایجاد میکند. همچنین در صورت مصرف هر یک از داروهای زیر، در زمینه مصرف دزهای بالای گیاه شنبلیله و فرآوردههای دارویی مشتق از آن با پزشک خود مشورت نمایید:
- داروی گلیپیزید و سایر داروهای ضد دیابتی:
اثر این داروها به وسیله شنبلیله افزایش مییابد و مصرف همزمان آنها منجر به افت شدید قند خون میشود. - انسولین:
شنبلیله قند خون را کاهش میدهد و در صورت مصرف شنبلیله دوز انسولین باید تنظیم شود. - هپارین، وارفارین و سایر داروهای ضد انعقادی:
به دلیل ترکیبات کومارینی موجود در شنبلیله، در صورت مصرف همزمان شنبلیله با این داروها احتمال خونریزی افزایش مییابد. - داروهای مهارکننده آنزیم منوآمیناکسیداز مانند فنلزین و ترانیل سیپرومین:
به دلیل دارا بودن آمین در شنبلیله، مصرف همزمان آن با این داروها منجر به افزایش ضربان قلب، سردرد، درد قفسه سینه و … میشود.
موارد احتیاط در مصرف شنبلیله
- شنبلیله هم خانواده با بادامزمینی میباشد. اگر به بادامزمینی حساسیت داشته باشید، احتمال حساس بودن شما به شنبلیله هم وجود دارد.
- شنبلیله سطح قند خون را کاهش میدهد و استفاده از دزهایی بیشتر از مقادیر توصیهشده باعث افت شدید قند خون میشود. اگر مبتلا به دیابت میباشید با احتیاط و با فاصله از انسولین و داروهای خود از این گیاه استفاده کنید.
- این گیاه به عنوان درمان طبیعی برای آسم شناخته شده است؛ اما تنفس پودر آن باعث آسم و علائم آلرژی در افراد میشود.
۰
vote
مطالب مرتبط
آخرین مقالات
علت التهاب مغزی + تشخیص و درمان
التهاب مغزی چیست التهاب مغز یا آنسفالیت عموماً به دلیل عفونت ویروسی ایجاد می شود. این بیماری که معمولاً به عنوان «تب مغزی» نیز…