آنچه در مورد غدد لنفاوی و سرطان باید بدانید 

هنگامی که سلول های سرطانی در غدد لنفاوی شروع می شوند، سرطان به عنوان لنفوم شناخته می شود. سلول‌های سرطانی همچنین می‌توانند از نواحی دیگر بدن شروع شده و در فرآیندی به نام متاستاز به غدد لنفاوی گسترش یابند.

سپس می توانند از طریق سیستم لنفاوی به سایر نواحی بدن سرایت کنند و سرطان را جدی تر و درمان آن چالش برانگیزتر کنند. یکی از اولین علائم سرطان در غدد لنفاوی معمولاً لنفادنوپاتی است که به تورم غدد لنفاوی اشاره دارد.

عملکرد غدد لنفاوی

غدد لنفاوی بخشی از سیستم لنفاوی هستند، یک عنصر مهم در سیستم ایمنی بدن ما. سیستم لنفاوی مایع خارج از جریان خون را در سراسر بدن جمع آوری می کند.

این مایع شفاف که به عنوان لنف شناخته می شود، می تواند حاوی مواد زائد، باکتری ها و ویروس ها باشد. همچنین اکسیژن و سایر مواد مغذی را به سلول های سراسر بدن می رساند.

لنف می تواند به مبارزه با عفونت ها کمک کند، زیرا حاوی گلبول های سفید خون به نام لنفوسیت است. سپس رگ‌های لنفاوی مایع لنفاوی را به قفسه سینه می‌برند، جایی که می‌تواند در یک رگ خونی بزرگ جمع‌آوری شود.

همانطور که عروق لنفاوی مایع را در اطراف بدن حرکت می دهند، غدد لنفاوی به عنوان فیلتری برای مواد مضر مانند ویروس ها یا باکتری ها عمل می کنند.

غدد لنفاوی حاوی سلول های ایمنی هستند که به مواد مضر حمله می کنند و از پخش شدن آن در بدن جلوگیری می کنند. غدد لنفاوی در سراسر بدن از جمله زیر بازوها، گردن و کشاله ران پخش شده اند.

هنگامی که غدد لنفاوی در معرض خطر قرار می گیرند، مانند سرطان یا عفونت، می توانند بزرگ شوند. تورم لنفادنوپاتی نامیده می شود و نتیجه تلاش گره ها برای فیلتر کردن مواد مضر است.

علل احتمالی لنفادنوپاتی عبارتند از عفونت، آسیب به غدد لنفاوی، داروها، اختلالات سیستم ایمنی و سرطان. شایع ترین سرطان هایی که باعث بزرگ شدن غدد لنفاوی می شوند لنفوم و لوسمی هستند.

با این حال، تورم غدد لنفاوی نسبتاً شایع است و به ندرت به معنای سرطان است.

انواع سرطان غدد لنفاوی

دو احتمال برای ایجاد سرطان در غدد لنفاوی وجود دارد. ابتدا سرطان های اولیه غدد لنفاوی تحت نام لنفوم دسته بندی می شوند و از غدد لنفاوی شروع می شوند. سرطان غدد لنفاوی ثانویه در نواحی دیگر بدن شروع می شود و سپس از طریق متاستاز به غدد لنفاوی گسترش می یابد.

لنفوم

لنفوم، شایع ترین نوع سرطان خون، از لنفوسیت ها منشا می گیرد. هنگامی که این سلول ها جهش یافته و سرطانی شدند، می توانند به غدد لنفاوی، طحال، مغز استخوان و سایر اندام ها گسترش یابند.

دو طبقه بندی گسترده برای لنفوم وجود دارد.

• لنفوم هوچکین نوع نادری از سرطان است که از سلول‌های Reed-Sternberg (لنفوسیت‌های بزرگ و غیر طبیعی که ممکن است حاوی بیش از یک هسته باشند) منشا می‌گیرد. این می تواند در هر جایی از بدن شروع شود، اما بیشتر در قسمت بالای بدن، در قفسه سینه، گردن یا زیر بغل دیده می شود. معمولاً از طریق سیستم لنفاوی پخش می شود و باعث ایجاد لنفادنوپاتی در نواحی درگیر می شود.
• لنفوم غیر هوچکین به هر لنفومی اشاره دارد که سلول های رید-استرنبرگ را درگیر نمی کند. 90 نوع مختلف وجود دارد و سالانه بیش از 80000 نفر در ایالات متحده به یکی از این لنفوم ها مبتلا می شوند. شایع ترین محل برای ایجاد لنفوم غیر هوچکین غدد لنفاوی، طحال، مغز استخوان، تیموس، دستگاه گوارش و لوزه ها و آدنوئیدها هستند. اغلب باعث لنفادنوپاتی عمومی در سراسر بدن می شود.

متاستاز

هنگامی که سلول های سرطانی از تومور محل اولیه خود جدا می شوند، می توانند از طریق عروق خونی یا سیستم لنفاوی حرکت کنند. هنگامی که آنها از طریق سیستم لنفاوی حرکت می کنند، با نزدیکترین گره لنفاوی تماس پیدا می کنند.

خوشبختانه، این سلول های سرطانی معمولا قبل از شروع تکثیر از بین می روند. گاهی اوقات آنها می توانند به غدد لنفاوی متصل شوند و در آنجا شروع به تکثیر کنند.

این اغلب در غدد لنفاوی نزدیک به تومور اولیه اتفاق می‌افتد، که در تلاش است تا سلول‌های سرطانی را از تومور فیلتر کند.

همچنین این امکان وجود دارد که سلول های سرطانی از طریق رگ های خونی به مناطقی از بدن که از تومور اولیه دور هستند، حرکت کنند.

هنگامی که این اتفاق می افتد، سرطان ممکن است در غدد لنفاوی دور از تومور اصلی پیدا شود، زیرا یک تومور جدید در اندام دیگری تشکیل شده است. شایع ترین علائم سرطان متاستاتیک ضعف، کاهش وزن ناخواسته، درد و تنگی نفس است.

علائم سرطان غدد لنفاوی

علائم سرطان غدد لنفاوی می تواند شبیه یک ویروس سرماخوردگی یا معمولی باشد و معمولاً به این معنی است که بدن شما در حال مبارزه با عفونت است. ممکن است تب، لرز، تعریق و کمبود انرژی را تجربه کنید. شایع ترین علامت سرطان در غدد لنفاوی، لنفادنوپاتی است.

غدد لنفاوی طبیعی آنقدر کوچک هستند که با انگشتانتان احساس نمی کنید. اگر متوجه احساس توده های کوچک و سفت زیر پوست در زیر بغل، گردن یا کشاله ران خود شدید، می تواند به این معنی باشد که غدد لنفاوی شما متورم شده اند.

هیچ یک از این علائم به تنهایی به معنای سرطان نیست. علت شایع‌تر عفونت‌های ویروسی یا باکتریایی مانند گلودرد استرپتوکوکی یا مونونوکلئوز است.

تشخیص سرطان در غدد لنفاوی

تنها راه تشخیص سرطان در غدد لنفاوی بیوپسی است. پزشک شما با پرسیدن سوالات و انجام یک معاینه فیزیکی شروع می کند. نوع بیوپسی که پزشک شما برای انجام انتخاب می کند به ویژگی های غدد لنفاوی و همچنین سایر علائم شما بستگی دارد.

پزشک شما ممکن است یک غدد لنفاوی کامل را بردارد که به آن بیوپسی اکسیزیونال می گویند. برداشتن قسمتی از غدد لنفاوی را بیوپسی برشی می نامند. علاوه بر این، برداشتن یک غدد لنفاوی را بیوپسی و برداشتن چندین گره را تشریح غدد لنفاوی یا نمونه برداری می نامند.

متخصص همچنین می‌تواند بیوپسی سوزنی انجام دهد که طی آن سلول‌های غدد لنفاوی با سرنگ برداشته شده و زیر میکروسکوپ بررسی می‌شوند.

بیوپسی سوزنی کمتر تهاجمی است، اما همیشه نمونه بزرگی برای تایید تشخیص ارائه نمی کند. این معمولاً زمانی انتخاب می شود که پزشک شما به علت دیگری برای تورم غدد لنفاوی شما، مانند عفونت، مشکوک باشد.

بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف از یک سوزن بسیار نازک برای برداشتن سلول‌ها از غدد لنفاوی استفاده می‌کند، در حالی که بیوپسی با سوزن مرکزی از یک سوزن بزرگ‌تر استفاده می‌کند.

هنگامی که نمونه به دست آمد، آسیب شناس نمونه را زیر میکروسکوپ بررسی می کند. اگر سرطان ثانویه در غدد لنفاوی وجود داشته باشد، سلول ها شبیه سلول های اندام اولیه خواهند بود. برای مثال، اگر سلول‌های سرطانی ریه به غدد لنفاوی بروند، سلول‌های غدد لنفاوی شبیه سلول‌های ریه خواهند بود.

آسیب شناس نمونه را با فلوسیتومتری یا ایمونوهیستوشیمی ارزیابی می کند. در این فرآیندها، نمونه با آنتی بادی هایی که به پروتئین های خاصی متصل می شوند، درمان می شود.

انواع مختلف لنفوسیت ها پروتئین های متفاوتی بر روی سطح خود دارند. این می تواند به آسیب شناس بگوید که آیا سلول ها سرطانی هستند و کدام نوع سرطان وجود دارد.

اگر تیم پزشکی شما مشکوک باشد که سرطان اولیه ای دارید که متاستاز داده است، یا به لنفوم مبتلا هستید، ممکن است اسکن توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) را برای یافتن سایر نواحی بدن که ممکن است درگیر شده اند، توصیه کنند.

مراحل سرطان

غدد لنفاوی نقش مهمی در چگونگی مرحله بندی سرطان دارند. برای تعیین اینکه سرطان شما کجاست و چقدر پیشرفت کرده است، مرحله بندی مورد نیاز است. درمان تا حد زیادی به این بستگی دارد که سرطان شما در چه مرحله ای طبقه بندی شده است.

سیستم TNM برای مرحله بندی بیشتر انواع سرطان استفاده می شود:

• تومور: تومور اصلی (اولیه).
• گره ها: اگر سرطان به غدد لنفاوی گسترش یافته باشد
• متاستاز: آیا سرطان متاستاز داده است یا خیر

هنگامی که تیم پزشکی شما محل اصلی سرطان را تعیین کرد، سپس غدد لنفاوی اطراف را بررسی می‌کنند تا میزان گسترش سرطان را تعیین کنند. وقتی سرطان در غدد لنفاوی وجود ندارد، مقدار N برابر 0 است.

معمولاً، هرچه مرحله TNM کمتر باشد، درمان سرطان باید آسان‌تر باشد. با این حال، هر مورد منحصر به فرد است و مرحله لزوماً نتیجه را تعیین نمی کند.

به عنوان مثال، مطالعه ای بر روی بیماران مبتلا به سرطان سینه با گیرنده سه گانه منفی نشان داد که به محض متاستاز سرطان، به نظر نمی رسد تعداد غدد لنفاوی مثبت بر پیش آگهی تاثیری داشته باشد.

رفتار

درمان لنفوم معمولاً شامل ترکیبی از شیمی درمانی، پرتودرمانی و ایمونوتراپی است. بیماران مبتلا به لنفوم غیر هوچکین ممکن است به پیوند مغز استخوان، پیوند سلول های بنیادی یا سلول های T-CAR نیاز داشته باشند. معمولا از جراحی فقط برای تشخیص استفاده می شود.

هنگامی که یک غده لنفاوی نیاز به برداشتن دارد، معمولاً تحت بیهوشی عمومی انجام می شود. گره لنفاوی به همراه بافت لنفاوی اطراف و بافت نرم برداشته و تشریح می شود.

یکی از شایع ترین عوارض جانبی لنفادنکتومی، لنف ادم است. این زمانی اتفاق می‌افتد که مایع لنفاوی دیگر به درستی تخلیه نمی‌شود و در محل غدد لنفاوی برداشته شده به عقب برمی‌گردد.

سایر عوارض جانبی احتمالی جراحی شامل بی حسی، سوزن سوزن شدن، درد و افتادگی پوست در محل است.

متأسفانه، هنگامی که تومور اولیه به غدد لنفاوی گسترش یابد، احتمال عود آن بیشتر است. به همین دلیل، سرطانی که به غدد لنفاوی گسترش یافته است، معمولاً با پرتودرمانی و شیمی درمانی و همچنین جراحی درمان می شود.

سخن پایانی

اگر متوجه بزرگ شدن یا سفت شدن غدد لنفاوی شده اید، طبیعی است که در مورد آن احساس اضطراب کنید. یادآوری این نکته مفید است که سرطان معمولاً کمترین احتمال را دارد. با این حال، مهم است که فوراً به یک پزشک مراجعه کنید تا بفهمید که چرا آنها متورم شده اند و همچنین به چه درمانی نیاز است.

تشخیص زودهنگام سرطان تقریباً همیشه به نتایج بهتری نسبت به تشخیص دیرهنگام منجر می شود.