تشخیص و درمان سیفیلیس 

در قسمت اول این مقاله به معرفی بیماری سیفیلیس و علائم آن پرداختیم. در این مقاله روش های تشخیص و درمان سیفیلیس را بررسی خواهیم کرد.

مطالعه قسمت اول مقاله : سیفیلیس چیست

آزمایشات مخصوص سیفیلیس

از طریق آزمایش نمونه های زیر می توان سیفیلیس
را تشخیص داد:

آزمایش خون

از طریق آزمایش خون می توان وجود آنتی بادی هایی که بدن برای مبارزه با عفونت ایجاد می کند را تأیید کرد.

ار آنجا که آنتی بادی های باکتریای ایجاد کننده سیفیلیس سال ها در بدن باقی می مانند می توان از این آزمایش برای تعیین عفونت های فعلی یا قبلی استفاده کرد.

مایع مغزی نخاعی

پزشک در صورتی که به عوارض سیستم عصبی سیفیلیس مشکوک باشد می تواند از طریق روشی تحت عنوان پونکسیون کمری (بذل نخاع) نمونه ای از مایع مغزی نخاعی را جمع آوری کند.

بخش بهداشت و درمان محلی از طریق ارائه خدمات مشترک با مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها به شما کمک می کند تا شرکای جنسی خود را از احتمال ابتلا به این عفونت مطلع کنید.

از این طریق شرکای شما می توانند تحت آزمایش و درمان قرار گیرند و شیوع سیفیلیس محدود می شود.

درمان سیفیلیس

دارو

درمان بیماری سیفیلیس هنگامی که در مراحل اولیه تشخیص داده شود و به موقع تحت معالجه قرار گیرد آسان است. درمان برگزیده در تمامی مراحل پنی سیلین است.

پنی سیلین یک داروی آنتی بیوتیک است که می تواند ارگانیسم ایجاد کننده سیفیلیس را از بین ببرد.

پزشک در صورت حساسیت داشتن به پنی سیلین می تواند مصرف یک آنتی بیوتیک دیگر یا حساسیت زدایی پنی سیلین را توصیه کند.

درمان توصیه شده برای مبتلایان به سیفیلیس نهفته اولیه، ثانویه یا مراحل اولیه (طبق تعریف، کمتر از یک سال) تزریق پنی سیلین است.

در صورتی که بیش از یک سال مبتلا به سیفیلیس هستید احتمالا به دوزهای اضافی احتیاج خواهید داشت.

تنها درمان توصیه شده برای زنان باردار مبتلا به سیفیلیس پنی سیلین است. زنانی که به پنی سیلین حساسیت دارند می توانند تحت یک روند حساسیت زدایی قرار گیرند که ممکن است به آنها اجازه دهد پنی سیلین مصرف کنند.

حتی اگر در دوران بارداری به دلیل سیفیلیس تحت درمان قرار گرفته باشید لازم است فرزند تازه متولد شده شما برای تشخیص سیفیلیس مادرزادی آزمایش شود و در صورت آلودگی تحت درمان آنتی بیوتیک قرار گیرد.

ممکن است در روز اول معالجه واکنش تحت عنوان
جاریش یا هرشهایمر را تجربه کنید. علائم و نشانه ها شامل تب، لرز، حالت تهوع، درد زیاد
و سردرد است. این واکنش معمولاً بیشتر از یک روز طول نمی کشد.

پیگیری درمان

پزشک بعد از معالجه بیماری سیفیلیس از شما می
خواهد:

• برای اطمینان از اینکه به دوز معمول پنی سیلین
  پاسخ می دهید آزمایش های دوره ای خون داشته باشید. پیگیری های خاص به مرحله
  سیفیلیس تشخیص داده شده بستگی دارد.
• تا کامل شدن زمان درمان و اطمینان به از بین
  رفتن عفونت از طریق آزمایش خون از تماس جنسی با شرکای جدید خودداری کنید.
• به شرکای جنسی خود اطلاع دهید تا در صورت لزوم
  بتوانند آزمایش انجام دهند و تحت درمان قرار گیرند.
• آزمایش عفونت HIV انجام دهید.

مقابله و پشتیبانی

فهمیدن این موضوع که به سیفیلیس مبتلا هستید می
تواند بسیار ناراحت کننده باشد. این احساس که به شما خیانت شده است یا فکر کردن به
آلوده کردن دیگران احتمالا باعث عصبانیت شما خواهد شد.

با این حال مقصر بودن را کنار بگذارید و تصور
نکنید که شریک زندگیتان به شما خیانت کرده است. ممکن است یک (یا هر دو) شما از
طریق شریک قبلی آلوده شده باشید.

آماده شدن برای مراجعه
به پزشک

اکثر افراد در به اشتراک گذاشتن جزئیات تجربه
های جنسی خود راحت نیستند اما مطب پزشک جایی است که برای دریافت مراقبت های مناسب لازم
است این اطلاعات را ارائه دهید.

کارهایی که می توانید
انجام دهید

• درباره شرایط قبل از ملاقات آگاهی کسب کنید. در
  زمان ملاقات پزشک درباره کارهایی که لازم است از قبل انجام دهید سؤال بپرسید.
• علائمی که تجربه کرده اید از جمله موارد نا
  مرتبط به دلیل مراجعه به پزشک را بنویسید.
• لیستی از تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی
  که مصرف می کنید تهیه کنید.
• سوالاتی که می خواهید از پزشک بپرسید را یادداشت
  کنید.

برخی سؤالات اساسی که باید از پزشک بپرسید
عبارتند از:

• نام پزشکی عفونت من چیست؟
• این عفونت دقیقا چگونه انتقال می یابد؟
• آیا این امر مانع از داشتن فرزند می شود؟
• اگر باردار شوم می توانم این عفونت را به کودک
  خود انتقال دهم؟
• آیا می توان دوباره این عفونت را گرفت؟
• آیا می توانم این عفونت را از کسی که تنها یک
  بار رابطه جنسی داشته ام بگیرم؟
• آیا می توانم با یک بار رابطه جنسی این عفونت را
  به شخص دیگری انتقال دهم؟
• چه مدت است به این ویروس مبلا هستم؟
• شرایط سلامتی دیگری نیز دارم. چگونه می توانم آن
  ها را به بهترین شکل مدیریت کنم؟
• آیا زمانی که تحت درمان قرار می گیرم نباید فعالیت
  جنسی داشته باشم؟
• آیا لازم است شریک زندگی من برای درمان به پزشک
  مراجعه کند؟

از پزشک چه انتظاری داشته
باشید

ارائه گزارش کامل از علائم و سوابق جنسی به پزشک
در تعیین بهترین روش برای درمان کمک می کند. در اینجا برخی مواردی که پزشک می
تواند از شما بپرسد آورده شده است:

• چه علائمی باعث شد تصمیم بگیرید به پزشک مراجعه
  کنید؟ چه مدت این علائم را تجربه کرده اید؟
• آیا از نظر جنسی با مردان، زنان یا هر دو فعالیت
  دارید؟
• در حال حاضر یک یا تعداد بیشتری شریک جنسی دارید؟
• چه مدت با شریک یا شریکان فعلی خود بوده اید؟
• آیا تاکنون مواد مخدر تزریق کرده اید؟
• آیا تا به حال با شخصی که مواد مخدر تزریق کرده
  است رابطه جنسی داشته اید؟
• برای محافظت از خود در برابر عفونت های مقاربتی
  (STI) چه کارهایی
  انجام می دهید؟
• برای جلوگیری از بارداری چه کارهایی انجام می
  دهید؟
• آیا تاکنون پزشک یا پرستار به شما گفته است که
  مبتلا به کلامیدیا، تبخال، سوزاک، سیفیلیس یا HIV هستید؟
• آیا تاکنون برای ترشحات یا زخم های دستگاه
  تناسلی و ادرار دردناک یا عفونت اندام های جنسی خود تحت درمان قرار گرفته اید؟
• در سال گذشته چند شریک جنسی داشته اید؟ در دو
  ماه گذشته؟
• آخرین رابطه جنسی شما چه زمانی بوده است؟

کارهایی که در حال
حاضر می توانید انجام دهید

در صورتی که احتمال می دهید سفلیس داشته باشید بهتر است تا قبل از صحبت با پزشک از رابطه جنسی خودداری کنید.

اگر قبل از مراجعه به پزشک خود مشغول انجام فعالیت های جنسی هستید، حتماً از اقدامات جنسی ایمن مانند استفاده از کاندوم پیروی کنید.

بیشتر خوانید: بیماری های مقاربتی

بیشتر بخوانید: درمان زگیل تناسلی

برای دریافت نوبت از متخصص اورولوژی کلینیک الهام، دکتر علی حاجب، با شماره های تماس بگیرید. در کلینیک الهام کلیه بیماری های مجاری ادراری و بیماری های جنسی مورد درمان قرار می گیرد.

با کلینیک اورولوژی الهام تماس بگیرید! 02188591523 – 02188591358

آدرس و راه های ارتباطی با کلینیک الهام

کلینیک اورولوژی و ارتوپدی الهام در شهرک غرب