واقعیت داره که لبنیات باعث آکنه می‌شه! 

فاکتورهای رشد می‌توانند باعث ایجاد آکنه شوند، فرقی نمی‌کند که آندروژن یا هر چیز دیگری باشد که بر گیرنده انسولین (که شامل IGF-1 می‌شود) تأثیر گذاشته و باعث افزایش سیگنالینگ آندروژن می‌شود. در حال حاضر آکنه تنها با اطلاعات ذکر شده در بالا به میزان کمی مشکوک به علت آکنه است اما شواهد موجود آنقدر زیاد نیست که بتواند نشان دهنده رابطه‌ای قوی میان این دو باشد

تجزیه و تحلیل‌های این مقاله مبتنی بر شواهد است که شامل 20 مراجعه منحصر به فرد خودمان به مقالات علمی می‌شود.

مکانیسم

آکنه، یا همانطور که در پزشکی آکنه ولگاریس نامیده می‌شود، در طول تاریخ با لبنیات در ارتباط بوده است (که بیشترین ارتباط رژیم غذایی گزارش شده با آکنه است).

آکنه می‌تواند به نسبت ترشح بیش از حد انسولین بیشتر شده و به نظر می‌رسد توسط IGF-1 و پلی پپتید انسولینوتروپیک وابسته به گلوکز (GIP) نیز تشدید شود. در مورد IGF-1 باید گفت که به طور مکرر دیده شده که افراد دارای آکنه از غلظت بالاتر سرم IGF-1 برخوردار هستند.

به نظر می رسد که مصرف لبنیات با انسولین، IGF-1 و GIP (که برای القای بیشتر انسولین عمل می‌کند) میزان این فاکتورهای سیستمیک را حتی بیشتر از میزان موجود آنها در یک وعده غذایی با همان میزان گوشت افزایش می‌دهند (به عنوان یک مقایسه منبع پروتئین).

هنگام بررسی فاکتورهای سرم آنابولیک، به نظر می‌رسد که پروتئین لبنی برخی از این فاکتورها را به میزان بیشتری نسبت به سایر منابع پروتئین بالا می‌برد.

انسولین و IGF-1 هر دو بر روی گیرنده انسولین تاثیر می‌گذارند، مسیر سیگنالینگ معمول شامل سیگنالینگ از طریق PI3K به mTOR / Akt می‌شود که سپس باعث دفع هسته پروتئین جعبه سرچنگالی (FOX01) می‌شود.

این دفع هسته FOX01 تمایل دارد که به عنوان آنابولیک دیده شود زیرا وجود FOX01 در هسته فی نفسه ضد آنابولیک است و پرتاب مانع از اقدامات آن به حساب می‌آید. با تسهیل سیگنالینگ آنابولیک، پرتاب FOX01 می‌تواند آنابولیسم وابسته به آندروژن یا گیرنده انسولین (وابسته به mTOR) را افزایش دهد که هم شامل مسیر آندروژن و هم مسیر mTOR / Akt لیپوژنز سباسه را افزایش می‌دهند (تولید لیپیدها در گلبول‌ها، این سلول‌ها سلول های پوستی هستند که احتمال تولید آکنه بالایی دارند) و فعال سازی مسیر mTOR / Akt می‌تواند سیگنالینگ آندروژن را افزایش دهد.

هر چیزی که mTOR / Akt را فعال کند، می‌تواند به طور قابل قبولی اثر سیگنالینگ آندروژن را افزایش دهد. فعال شدن گیرنده انسولین به طور حتم mTOR / Akt را فعال می‌کند (و IGF-1 نیز بر روی این گیرنده تأثیر می‌گذارد) و تصور می‌شود که بازیگر اصلی در این امر باشد زیرا بین رژیم، انسولین و IGF-1 (گفته می‌شود که منعکس کننده رژیم غذایی است) و آکنه در انسان همبستگی وجود دارد.

مداخلات

چند مطالعه ادعا کردند که کاهش کلی ترشحات انسولینوژنیک حاصل از رژیم غذایی (محدود شدن به غلات و لبنیات) می‌تواند در کنترل آکنه موثر باشد یا حداقل اینکه ارتباط میان لبنیات و آکنه به تحقیق و پژوهش بیشتری نیاز دارد.

هنگام بررسی مطالعات، ارتباط میان بروز آکنه با محصولات لبنی افزایش یافته است هرچند که باز هم عوامل خطر ضعیف ظاهر شدند.

بین مصرف لبنیات و آکنه ارتباط قابل قبولی وجود دارد اما تحقیقات همبستگی کامل این ارتباط را تأیید نمی‌کند. مطالعات بیشتر در میان نوجوانان (به جای بزرگسالان) انجام می‌شود و نتایج به دست آمده رابطه خیلی قوی میان آنها نشان نمی‌دهند، بلکه در بهترین حالت تنها می‌تواند نشان دهنده رابطه‌ای ضعیف میان آنها باشد.

به نظر می‌رسد که اساساً به نسبت محصولات لبنی، ارتباط قوی‌تری میان IGF-1 و آکنه وجود دارد. هرچند ارتباط میان لبنیات و آکنه ممکن است افزایش یابد اما تحقیقات فعلی ارتباط قوی میان آکنه و لبنیات نشان نمی‌دهند.

محصولات جانبی لبنی چطور؟

از آنجا که هر دو پروتئین آب پنیر و پروتئین کازئین از محصولات جانبی لبنی هستند، بنابراین می‌توانند سطح انسولین و GIP را افزایش دهند و از لحاظ تئوری قادر به ایجاد آکنه نیز هستند.