هولتر ریتم و تشخیص آریتمی 

مانیتور هولتر ریتم یک وسیله کوچک است که به بیمار وصل می شود و ریتم قلب را ثبت می نماید. بسته به تشخیص پزشک ممکن است یک یا دو روز مانیتور هولتر به بیمار متصل باشد. در طی این مدت، دستگاه تمام ضربان قلب را ضبط می کند.

تست مانیتور هولتر معمولاً پس از تست نوار قلب انجام می شود، به ویژه اگر نوار قلب اطلاعات کافی در مورد وضعیت قلبی بیمار را به پزشک ندهد.

مشکلات ضربان قلب (آریتمی قلب) هنگامی بروز می کند که تکانه های الکتریکی که ضربان قلب شما را هماهنگ می کنند به درستی کار نمی کنند. این مشکلات باعث می شود قلب شما خیلی سریع، خیلی کند یا بی نظم بتپد.آریتمی های قلبی ممکن است مانند یک قلب با لرزش یا پرتپش احساس شوند و بی ضرر باشد. با این حال، برخی از آریتمی های قلبی ممکن است دردسرساز، حتی گاهی تهدید کننده زندگی  باشند و علائمی را ایجاد کنند.

برای تشخیص آریتمی قلبی، پزشک علائم و سابقه پزشکی شما را بررسی کرده و معاینه جسمی را انجام می دهد. پزشک ممکن است درباره شرایطی که امکان دارد آریتمی در شما ایجاد کند، مانند بیماری قلبی یا مشکلی در غده تیروئید، از شما سوال کند. پزشک شما همچنین ممکن است تست های پایش قلب را که مخصوص آریتمی است انجام دهد. اینها شامل موارد زیر است:

• الکتروکاردیوگرافی (نوار قلب). الکترودهایی که می توانند فعالیت الکتریکی قلب شما را تشخیص دهند به قفسه سینه و گاهی اوقات به اندام شما وصل می شوند. نوار قلب، زمان و مدت زمان هر مرحله الکتریکی را در ضربان قلب شما اندازه گیری می کند.
• مانیتور هولتر. این دستگاه نوار قلب قابل حمل برای یک روز یا بیشتر می تواند پوشیده شود تا فعالیت قلب شما را در هنگام انجام امور روزمره خود ثبت کند.
• ضبط کننده رویداد. برای آریتمی های متناوب، این دستگاه قابل حمل نوار قلب و در دسترس را نگه دارید، آن را به بدن خود وصل کرده و در هنگام بروز علائم، یک دکمه را فشار می دهید. این به پزشک شما اجازه می دهد تا در زمان علائم، ریتم قلب شما را بررسی کند.
• اکوکاردیوگرافی. ( اکوی قلب) در این آزمایش غیر تهاجمی، یک وسیله مبدل که روی قفسه سینه شما قرار دارد، از امواج صوتی استفاده می کند تا تصاویری از اندازه، ساختار و حرکت قلب شما تولید کند.
• حلقه ضبط کننده قابل کاشت. اگر علائم شما بسیار نادر است، ممکن است ضبط کننده رویداد در زیر پوست شما در ناحیه قفسه سینه قرار گیرد تا به طور مداوم فعالیت الکتریکی قلب شما را ضبط کند و ریتم غیر طبیعی قلب را تشخیص دهد.

اگر پزشک شما در طی آن آزمایش ها آریتمی را پیدا نکند، ممکن است سعی کند با سایر آزمایشات باعث آریتمی شما شود، که شامل موارد زیر است:

• تست ورزش. برخی از آریتمی با ورزش تحریک شده یا بدتر می شوند.
• آزمون میز تیلت. اگر شما حمله های غش داشته اید، پزشک ممکن است این آزمایش را توصیه کند. ضربان قلب و فشار خون شما وقتی روی میز قرار می گیرید، کنترل می شود. میز سپس کج می شود طوری که انگار شما در حال ایستادن هستید. پزشک شما مشاهده می کند که قلب و سیستم عصبی شما چگونه به تغییر زاویه پاسخ می دهند.

• آزمایش و نقشه برداری الکتروفیزیولوژیک. در این آزمایش، پزشکان لوله های نازک و انعطاف پذیر (کاتتر) را با استفاده از الکترود از طریق رگ های خونی شما به نقاط مختلف قلب شما وصل می کنند. هنگامی که در محل قرار دارید، الکترودها می توانند پخش کننده تکانه های الکتریکی از قلب شما را ترسیم کنند.

چرا هولتر ریتم انجام می شود؟

اگر فرد علائم یا نشانه ای از مشکل قلبی مانند ضربان قلب نامنظم (آریتمی) یا غش غیرقابل توضیح داشته باشد، پزشک نوار قلب را توصیه می کند. نوار قلب یک آزمایش کوتاه و غیر تهاجمی است که از الکترودهای ضبط شده به سینه برای بررسی ریتم قلب شما استفاده می کند.

با این وجود، گاهی اوقات نوار قلب هیچ گونه بی نظمی در ریتم قلب تشخیص نمی دهد زیرا فقط برای مدت کوتاهی بیمار به دستگاه وصل می شود. اگر علائم و نشانه های فرد حاکی از آن است که گاهی اوقات ضربان قلب نامنظم باعث ایجاد وضعیت می شود، پزشک ممکن است هولتر مانیتورینگ را توصیه نماید. با گذشت زمان، مانیتور هولتر قادر است بی نظمی هایی در ریتم قلب تشخیص دهد که نوار قلب نمی تواند آن را تشخیص دهد.

در صورتی که فرد دچار بیماری قلبی باشد که خطر ابتلا به ریتم غیر طبیعی قلب را افزایش می دهد، حتی اگر هیچ علائمی از ضربان قلب غیر طبیعی وجود نداشته باشد، پزشک ممکن است دستور انجام مانیتور هولتر را دهد.

اطلاعات موجود از مانیتور هولتر ممکن است نشان دهد که یک بیماری قلبی وجود دارد یا ممکن است پزشک برای فهمیدن اینکه چه عاملی باعث ایجاد علائم در بیمار می شود نیاز به آزمایش های بیشتری داشته باشد.

در بعضی موارد، پزشک ممکن است نتواند براساس نتایج آزمایش مانیتور هولتر، وضعیت را تشخیص دهد، به خصوص اگر در هنگام پوشیدن مانیتور، هیچگونه ضربان قلب نامنظمی وجود نداشته باشد و تست های پیچیده تری را توصیه نماید.