مرض قند در طب سنتی و روش‌های درمانی 

یکی از تفکرات غلطی که در میان عامه مردم وجود دارد این است که فکر می کنند دیابت یا مرض قند از جمله بیماری هایی است که در قرون اخیر شایع شده است و به همین دلیل طب سنتی هیچگونه روشی برای درمان آن در دست ندارد. اما اگر کتاب قانون ابوعلی سینا را بخوانید، به وضوح به نسخه های حکیم در باب مرض قند یا اصطلاح قدیمی آن دولاب کلیوی پی می برید. در این قسمت از مجله پزشکی آسان طب به معرفی مرض قند در طب سنتی و روش های درمان آن می پردازیم.

معرفی مرض قند در طب سنتی

بیماری دیابت در که در گذشته به آن دولاب کلیوی نیز گفته می شده است، به دلیل اختلال در ترشح انسولین توسط لوزالمعده به وجود می آمده است. به دلیل ازدیاد مقدار استاندارد قند خون در خون، مقدار اضافی قندخون توسط کلیه ها دفع می شده است و باعث ایجاد گلوکوزوری می شده است. برخی اوقات نیز با اینکه قند خون افزایش پیدا کرده بوده است نشان هایش در ادرار مشاهده نمی شوده است.

اخیرا در آمریکا فردی دچار به سرطان لوزالمعده شده بوده است و پزشکان مجبور می شوند تا لوزالمعده او را از بدنش بیرون بیاورند. بعد از این عمل پزشکان فکر می کردند که باید هر روزه مقدار زیادی انسولین به بیمار تزریق کنند تا باعث ایجاد بالانس در قند اضافی بدن و سوخت ساز آن شوند. بعد از مدتی پزشکان دریافتند که قند خون به آن مقداری که آنها می پنداشتند بالا نرفته است و حتی در روز هایی نیاز نبوده که به بیمار انسولین تزریق کنند. بعد از این موضوع بود که پزشکان فهمیدند که افزایش قند خون می تواند به خاطر اختلال و تحریک اعصاب مغز نیز بوجود آید.

کشفی که ناکام ماند

دانشمندان بعد از این موضوع شروع به آزمایش دارو هایی جدید بر آمدند. در ایالت ماساچوست آمریکا دانشمندان با استفاده از مقل ازرق توانستند به اثرات رضایت بخش و مفیدی دست پیدا کنند. بعد از این که این گیاه دارویی را به چندین بیمار دیگر که مبتلا به دیابت بوده اند تزریق کردند، متوجه شدند که اثری از قند خون در ادرار آنها دیده نمی شود. در ابتدا این دانشمند فکر می کرد که اولین نفری است که به این راز پی برده است. اما با مطالعه گروهی در باب مرض قند در طب سنتی، به مدارکی در کتاب قانون شیخ الرئیس دست پیدا کرده بودند که در آن ابو علی سینا برای درمان بیمارانی که به دولاب کلیوی دچار شده بوده اند، از مرمکی استفاده کرده بوده است. این دو دارو (مرمکی و مقل ازرق) شباهت بسیاری به یکدیگر دارند.

بیشتر بخوانید:

زخم پای دیابتی و ویدئو پیشگیری از این نوع زخم

مرض قند در طب سنتی

حکیمان در زمان قدیم یکی دیگر از دلایل بروز دیابت را سو مزاج ارثی نیز می پنداشتند. این بدان معنی است که سموم حاصل دز بدن موجب تحریک در مراکز دماغی شده و در نتیجه مرض قند را بوجود می آورند. البته کاوش در باب این بیماری در گذشته تنها به کتب طب ابوعلی سینا محدود نمی شود و حکیمان زیادی در گذشته نسبت به درمان این مرض تلاش کرده اند . میرزا احمد تنکابنی، پزشک فتحلی شاه و آخرین پزشک طب سنتی نامی در ایران، در کتابی به نام رساله اسهالیه به نسخه های پزشکان بنام ایرانی در باب درمان مرض قند اشاره کرده است. در این قسمت به معرفی چندی از نسخ قدیمی می پردازیم.

+ استفاده از قرقاط: این میوه یکی از میوه های ترش و قدیمی محسوب می شود که حکیمان معتقد بوده اند که برای درمان بیماری مرض قند باید در روز یک یا دو مثقال از آن را دم کرده و استفاده کرد.

+ زالزالک: همان طور که می دانید این میوه نیز ترش است و ساختاری همانند قرقاط دارد. اثری که این میوه نیز در این بیماری می گذارد با مورد فوق یکی است.

+ ولیک: یکی از معروف ترین نسخ در باب مرض قند در طب سنتی، استفاده از ولیک است. این میوه که ریز و گرد می باشد در دو نوع قرمز و سیاه در جنگل های سواحل خزر وجود دارد.

+ توت سفید: این میوه که دارای طبیعتی گرم و تر است می تواند در دفع مرض قند بسیار مفید باشد. این میوه در کسانی که طبعی سرد و خشک دارند موثر تر واقع می شود.

+ سیاهدانه: این گیاه نیز دارای طبیعتی گرم و خشک می باشد و در درمان دیابت در کسانی که طبعی سرد و خشک دارند موثر است.

+ خرفه: در کتب طبی بوعلی سینا اشارات زیادی به تاثیر خرفه در درمان دیابت شده است. این ماده غذایی نیز دارای طبعی گرم و خشک می باشد.

+ تخم گشنیز: این گیاه نیز به درمان مرض قند در کسانی که طبع گرم و خشک دارند کمک می کند، چرا که خود طبعی سرد و تر دارد .

+ تخم کاهو: این گیاه نیز که به شدت در رفع عطش موثر است می تواند در درمان دیابت به بیماران کمک کند.

+ تخم یونجه: این نسخه بیشتر در نسخه های طبی اعراب و خصوصا مصری ها یافت شده است. آنها معتقد بودند که این تخم را باید بو داد و به صورت دم کرده از آن ساتفاده کرد.

+ سروکاشن: این میوه را باید در تعداد ده عدد با تخم کوباند و بعد بجوشانیم. سپس می توانیم از آن در درمان دیابت استفاده کنیم.

+ شلغم: این گیاه را نیز می توانید به کرار در نسخ قدیمی یافت کنید. امام علی نیز در خطبه ای می فرمانید که شلغم برای تقویت اصلاح مزاج بیماران مفید است.

+ ضماد هندوانه: باید از این ضماد در کف پا استفاده کرد. این ضماد به سرعت قند پا را پایین می آورد. این امر بواسطه تحریک و جذب ماده از سر دانسته شده است.

+ مایه پنیر: استفاده از این ماده به دلیل مخمر بودن آن در بهبود دیابت در بیمارانی که طبیعتی گرم دارند مفید است . این مایه همچنین در رفع امراض کبدی نیز مسمر ثمر است.

+ مایه خمیر ترش: پزشکان سومری در کتب خود اشاره کرده اند که از این مایه می توان برای درمان مرض قند استفاده کرد . البته بهتر است که این مایه را با دوغ کشک مخلوط کنیم.

منبع : asanteb.com