زگیل مقعدی و درمان آن 

زگیل های مقعدی چه هستند؟ زگیل های مقعدی (که کوندیلوما آکومیناتا نیز نامیده می شوند) نوعی بیماری هستند که بر ناحیه اطراف و داخل مقعد و همچنین گاهی بر روی پوست ناحیه دستگاه تناسلی نیز تأثیر می گذارند.

این زگیل ها ابتدا به صورت لکه های کوچک یا زائده هایی به اندازه سر سنجاق ظاهر شده و احتمال دارد بسیار بزرگ شوند و کل ناحیه مقعد را بپوشانند.

آن ها معمولاً بصورت گوشتی یا به رنگ قهوه ای ظاهر شده و باعث ایجاد درد یا ناراحتی نمی شوند.

برخی بیماران از وجود زگیل ها اطلاعی ندارند و برخی دیگر علائمی مانند خارش، خونریزی، ترشح مخاط و یا احساس وجود توده در ناحیه مقعد را تجربه می کنند.

چه عواملی باعث بروز زگیل های مقعدی می شود؟

زگیل ها توسط ویروس پاپیلومای انسانی ایجاد شده و با تماس مستقیم از فردی به فرد دیگر منتقل می شوند. اچ پی وی شایع ترین بیماری مقاربتی جنسی محسوب می شود.

شاید هنگام تشخیص این بیماری ناراحت شوید و ذکر این نکته ضروری است که رابطه جنسی مقعدی باعث ایجاد کوندیلومای ​​مقعدی نمی شود.

هرگونه تماس با ناحیه مقعد (تماس دست، ترشحات شریک جنسی) می تواند منجر به عفونت اچ پی وی شود.

قرار گرفتن در معرض ویروس می تواند سال ها قبل اتفاق افتاده و یا از شرکای جنسی قبلی منتقل شده باشد و گاهی نیز احتمال دارد زگیل اخیراً ایجاد شده باشد.

زگیل های مقعدی چگونه تشخیص داده می شوند؟

صحبت کردن درباره این موضوع حساس و دشوار است اما پزشک احتمالاً درباره وجود یا عدم وجود عوامل خطر شامل سابقه رابطه جنسی مقعدی، تست مثبت HIV یا سیستم ایمنی ضعیف مزمن (در اثر مصرف داروهایی برای پیوند عضو، بیماری التهابی روده، آرتریت روماتوئید و غیره) سؤالاتی خواهد پرسید.

معاینه جسمی در وحله اول باید بر معاینه و ارزیابی ناحیه لگن شامل آلت تناسلی یا واژن برای پیدا کردن زگیل متمرکز بوده و برای تشخیص عدم وجود هرگونه توده معاینه مقعدی دیجیتال انجام شود.

به طور معمول برای یافتن زگیل های اضافی در کانال مقعد آنوسکوپی انجام می شود. در این روش برای کمک به نشان دادن ناحیه مقعد یک ابزار کوچک به اندازه حدود یک انگشت وارد مقعد می شود.

گاهی نیز برای کمک به معاینه واژن در زنان از اسپکولوم استفاده می شود.

آیا می توان از ابتلا به زگیل پیشگیری کرد؟

بهترین راه برای محافظت از خود در برابر قرار گرفتن در معرض اچ پی وی و یا هر نوع عفونت مقاربتی جنسی دیگر استفاده از تکنیک های جنسی ایمن است.

از تماس جنسی با افرادی که دارای زگیل مقعدی (یا زگیل تناسلی) هستند خودداری کنید.

از آنجا که بسیاری از افراد از این بیماری اطلاع ندارند با پرهیز جنسی، کاندوم محافظ یا محدود کردن تماس جنسی با شریک زندگی می توان خطر ابتلا به این ویروس مسری که باعث ایجاد زگیل می شود را کاهش داد.

هربار استفاده از کاندوم هنگام هر نوع مقاربت خطر ابتلا به اچ پی وی را کاهش خواهد داد اما ویروس را به طور کامل از بین نخواهد برد زیرا اچ پی وی از طریق تماس پوستی گسترش یافته و می تواند در مناطقی که تحت پوشش کاندوم نیستند وجود داشته باشد.

سازمان غذا و داروی آمریکا استفاده از واکسن گارداسیل (نوعی واکسن برای انواع خاص اچ پی وی که معمولاً منجر به سرطان دهانه رحم و سایر سرطان های مرتبط با این ویروس می شود) در برخی بیماران 9 تا 26 ساله قبل از قرار گرفتن در معرض اچ پی وی (فعالیت جنسی) برای جلوگیری از شیوع سرطان و ضایعات پیش سرطانی مرتبط با این ویروس (به نام دیسپلازی) را تأیید کرده است.

در صورتی که کاندیدای دریافت این واکسن باشید پزشک توصیه می کند که ارزیابی انجام دهید. با این حال نحوه اثربخشی واکسن در جلوگیری از زگیل مقعدی و سرطان مقعد مشخص نیست.

آیا همیشه لازم است این زگیل ها برداشته شوند؟

بله. این زگیل ها اگر برداشته نشوند معمولاً بزرگتر شده و تکثیر خواهند شد.

زگیل ها در صورت عدم درمان منجر به افزایش خطر ابتلا به سرطان مقعد در ناحیه آسیب دیده خواهند شد. خوشبختانه خطر ابتلا به سرطان مقعد بسیار نادر است.

چه روش هایی برای درمان زگیل های مقعدی در دسترس است؟

روش های موضعی درمان زگیل ها

داروها

اگر زگیل ها بسیار کوچک هستند و تنها بر روی پوست اطراف مقعد قرار دارند احتمالاً با استفاده از داروهای موضعی در مطب و گاهی در منزل می توان آن ها را درمان کرد.

داروهای موضعی متداول که به طور مستقیم بر روی زگیل ها اعمال می شوند عبارتند از: پودوفیلین، اسید تری کلرواستیک و اسید بی کلرواستیک.

این روش های درمانی به بیهوشی نیازی نداشته و اعمال داروها بر روی زگیل ها تنها چند دقیقه طول خواهد کشید.

پس از درمان گاهی سوزش یا ناراحتی جزئی خواهید داشت اما اکثر بیماران می توانند پس از عمل به کار خود بازگردند.

پزشک درباره زمان شستن دارو شما را راهنمایی خواهد کرد.

داروهای موضعی که می توانند در خانه برای زگیل های کوچک استفاده شوند شامل ایمی کیمود یا فلوروراسیل 5- هستند اما میزان اثربخشی این داروها در از بین بردن کامل زگیل مقعدی مشخص نیست.

عوارض جانبی این داروها شامل حساسیت، سوزش و ایجاد زخم های دردناک پوستی است. در صورت بروز عوارض جانبی شدید سریعاً استفاده از کرم را متوقف کرده و با پزشک تماس بگیرید.

کرایوتراپی

این احتمال وجود دارد که زگیل های مقعدی نیز از طریق فریز کردن با استفاده از نیتروژن مایع در مطب پزشک معالجه شوند.

پیش بینی می شود این روش نیز بهبودی مشابه با داروهای موضعی ذکر شده در بالا داشته باشد.

گزینه های جراحی برای درمان زگیل ها

جراحی نتایج فوری دارد اما بسته به تعداد و محل دقیق زگیل های تحت درمان باید با استفاده از بی حسی موضعی مانند نووکائین یا بیهوشی عمومی یا نخاعی انجام شود.

برای درمان زگیل های مقعدی خارجی و داخلی بزرگتر از سوزاندن، جراحی برداشتن یا ترکیبی از هر دو استفاده خواهد شد.

آیا برای درمان جراحی لازم است در بیمارستان بستری شوم؟

درمان جراحی زگیل مقعدی معمولاً به صورت جراحی سرپایی انجام می شود.

بعد از عمل جراحی چه مدت زمانی لازم است استراحت کنم؟

اکثر افراد تا چند روز پس از درمان نسبتاً احساس ناراحتی دارند و احتمالاً برای آن ها داروهای مسکن تجویز خواهد شد.

بسته به شدت بیماری برخی از افراد روز بعد به کار خود باز می گردند در حالی که برخی دیگر تا چند روز یا هفته ها باید استراحت کنند.

درد، ناراحتی و خونریزی جزئی در دوره بهبودی پیش بینی شده و در برخی موارد این علائم تا چند هفته ادامه خواهند داشت.

خونریزی بیش از حد غیر طبیعی بوده و در صورت وجود چنین شرایطی باید فوراً به پزشک اطلاع داده شود. تا روزها و هفته ها بعد از عمل احتمالاً از محل مایعی روشن مایل به زرد یا خونی خارج می شود.

قرار دادن پد و تعویض مکرر پانسمان به کاهش رطوبت و خارش ناشی از برداشتن زگیل کمک خواهد کرد.

آیا تنها یک روش درمانی مشکل را حل می کند؟

جراح در صورت گسترده بودن زگیل ها عمل را به صورت مرحله ای انجام خواهد داد. همچنین در بیش از 50 درصد بیماران احتمال بازگشت زگیل ها وجود دارد.

ویروسی که باعث ایجاد زگیل می شود می تواند در پوست پنهان شود و پوست برای چندین ماه قبل از ایجاد زگیل طبیعی به نظر برسد.

زگیل های جدید معمولاً در مطب پزشک قابل درمان هستند.

گاهی زگیل های جدید به سرعت رشد می کنند که درمان آن ها در مطب غیرممکن و یا بسیار ناراحت کننده خواهد بود. در این مواقع جراحی سرپایی دو یا گاهی سه مرحله ای انجام می شود.

درمان معمولاً چه مدت طول خواهد کشید؟

لازم است برای اطمینان از ظاهر نشدن زگیل های جدید برای چند ماه پس از مشاهده آخرین زگیل در فواصل مشخص معاینه شوید.

همچنین بهتر است به طور مرتب مطابق توصیه پزشک و یا در صورت مشاهده هرگونه ضایعه یا علائم جدید (درد، خونریزی روده) به پزشک مراجعه کنید.

برای جلوگیری از ابتلای مجدد به این زگیل ها چه کاری می توان انجام داد؟

زگیل ها در برخی موارد پس از برداشتن موفقیت آمیز نیز به طور مکرر عود می کنند زیرا ویروسی که باعث ایجاد زگیل می شود همچنان در حالت خفته در پوست وجود دارد. درباره دفعات مراجعه برای بررسی زگیل با پزشک مشورت کنید.

توصیه می شود برای جلوگیری از شیوع بیشتر اچ پی وی اقدامات جنسی ایمن شامل پرهیز جنسی، استفاده از کاندوم محافظ یا محدود کردن تماس جنسی با شریک زندگی را رعایت کنید.

در صورت وجود علائم زگیل و سایر عفونت های مقاربتی جنسی بهتر است شرکای جنسی برای احتیاط بررسی شوند.

پزشک گاهی توصیه می کند آزمایش سایر عفونت های مقاربتی جنسی را نیز انجام دهید.

دیسپلازی مقعد چیست؟

برخی زگیل های برداشته شده هنگام مشاهده زیر میکروسکوپ تغییراتی غیرطبیعی از خود نشان می دهند که توسط آسیب شناس دیده می شود.

این تغییرات دیسپلازی مقعد نامیده شده و بر اساس میزان پیشرفت یا تغییرات غیر طبیعی نشان داده شده زیر میکروسکوپ طبقه بندی می شوند.

این تغییرات توسط پزشکان تحت عنوان نئوپلازی داخل مقعدی درجه کم و زیاد (LGAIN / HGAIN) نامیده می شوند.

سلول هایی که بدخیم شده یا به مرحله پیش سرطانی می رسند اما به بخش های عمیق تر پوست حمله نمی کنند اغلب HGAIN نامیده می شوند.

این بیماری به احتمال زیاد پیش از سرطان مقعد اتفاق می افتد اما خود سرطان مقعد نیست و درمان آن متفاوت خواهد بود.

عامل دیسپلازی مقعد (LGAIN / HGAIN) همانند دیسپلازی دهانه رحم (نئوپلازی داخل اپیتلیالی ) عفونت اچ پی وی است و به ترتیب می تواند منجر به سرطان مقعد و سرطان گردن رحم شود.

بنابراین بیماران مبتلا به دیسپلازی مقعد به پیگیری دقیق تعیین شده توسط پزشک نیاز داشته و هرگونه ضایعه جدید باید سریعاً ارزیابی شود.

توصیه می شود زنان نیز معاینات مربوطه را انجام دهند چراکه وجود HGAIN یک بیمار زن را در معرض خطر ابتلا به نئوپلازی داخل اپیتلیالی قرار می دهد.

خطر ابتلا به دیسپلازی مقعد در چه کسانی بیشتر است؟

عوامل خطر دیسپلازی مقعدی شامل موارد زیر است:

• ابتلا به عفونت اچ پی وی (شایع ترین عامل)
• داشتن سابقه رابطه جنسی مقعدی
• تست مثبت HIV
• سیگار کشیدن
• سیستم ایمنی ضعیف در اثر مصرف برخی داروهای خاص (پیوند عضو، RA ، IBD)

چرا لازم است دیسپلازی مقعد را درمان کنیم؟

دیسپلازی مقعد زمانی که ایجاد شود بندرت از بین خواهد رفت. اگرچه همچنان بسیار نادر است اما خطر ابتلا به سرطان مقعد در بیماران با سابقه دیسپلازی مقعد اندکی بیشتر است (کمتر از 5 درصد).

به نظر می رسد پیشرفت این بیماری در بیماران مبتلا به HIV مثبت بیشتر بوده و خطر پیشرفت به سرطان مقعد در این بیماران 10 تا 50 درصد افزایش می یابد.

دیسپلازی مقعد چگونه تشخیص داده می شود؟

دیسپلازی مقعد در زگیل های مقعدی یافت شده و یا گاهی تغییرات به طور اتفاقی هنگام انجام جراحی مقعد غیرمرتبط (مانند جراحی بواسیر) مشاهده می شوند.

روش های غربالگری موجود برای تشخیص دیسپلازی مقعد شامل سیتولوژی مقعد و آنوسکوپی با وضوح بالا است.

با این حال این روش ها به صورت عمومی انجام نشده و در حال حاضر نقش آن ها در مدیریت بیماران مبتلا به دیسپلازی مقعد مشخص نیست.

الف) سیتولوژی پاپ اسمیر مقعدی شامل استفاده از سوآب مقعدی برای نمونه برداری از سلول های کانال مقعد در بیماران با ریسک بالا (به لیست بالا مراجعه کنید) است و بعد از درمان دیسپلازی مقعد مورد استفاده قرار می گیرد.

متأسفانه نتیجه آزمایش برای دیسپلازی مقعد در 45 درصد بیماران به اشتباه مثبت می شود. همچنین اثربخشی پاپ اسمیر مقعدی و کاهش خطر ابتلا به سرطان مقعد مشخص نیست.

ب) در آنوسکوپی با وضوح بالا معمولاً کانال مقعد با رنگ های موقت (اسید استیک 3٪ و محلول ید لوگوول) پوشانده شده و سپس برای تشخیص بافت های طبیعی و غیر طبیعی با میکروسکوپ با وضوح بالا ارزیابی انجام می شود.

این روش بسیار شبیه به کولپوسکوپی (معاینه دهانه رحم) در زنانی که دیسپلازی گردن رحم دارند می باشد و برای نواحی مشکوک و مناطقی که احتمالاً به درمان بیشتر نیاز داشته باشند بیوپسی مستقیم انجام می شود.

بیشتر بخوانید: زگیل های تناسلی

دیسپلازی مقعد چگونه درمان می شود؟

درمان دیسپلازی مقعد از طریق مشاهده و پیگیری بالینی دقیق انجام می شود. درباره بهترین درمان برای دیسپلازی مقعد همچنان بحث های بسیاری وجود دارد.

احتمال عود مجدد پس از درمان نیز وجود دارد بنابراین پزشکان بسته به عوامل خطر و در صورت در دسترس بودن روش های غربالگری بحث شده توصیه می کنند هر 3 تا 6 ماه یکبار مشاهده دقیق و معاینه جسمی انجام دهید.

به دلیل خطر بالای ابتلا به دیسپلازی دهانه رحم مراجعه به متخصص زنان و زایمان نیز توصیه می شود.

برای دیسپلازی مقعد از کرم موضعی ایمی کیمود 5٪  (آلدارا) یا کرم فلوروراسیل 5-  5٪ استفاده می شود. لازم است برای 9 تا 16 هفته از این کرم های درمانی موضعی استفاده کرد.

ضایعات مقعد تا 90 درصد از بین خواهند رفت اما 50 درصد آن ها می توانند مجدداً عود کنند.

عوارض جانبی داروهای موضعی بسیار رایج بوده و در 85 درصد موارد اتفاق می افتد و شامل تحریک پوست و هیپرپیگمانتاسیون (بی رنگ شدن پوست نواحی اطراف مقعد) می باشد که پس از قطع مصرف کرم متوقف شده و به حالت طبیعی باز خواهد گشت.

احتمالاً در برخی بیماران خاص از روش فتودینامیک استفاده می شود.

این روش از سال 1992 برای درمان بیماری های مشابه مانند انواع سرطان های پوستی و برای بیماران مبتلا به دیسپلازی مقعد استفاده می شود.

در این فرایند عوامل حساس کننده نور مانند کرم های 5 آمینولولولینیک اسید در ناحیه آسیب دیده اعمال شده و پس از آن درمان لیزر با طول موج خاص انجام می شود.

مطالعات محدودی در این زمینه انجام شده و اثربخشی این روش در بیماران مبتلا به دیسپلازی مقعد هنوز مشخص نیست.

تخریب هدفمند و پیگیری های طولانی مدت بالینی دقیق. از روش های جراحی متنوعی برای درمان دیسپلازی مقعد و جلوگیری از پیشرفت بیماری استفاده می شود.

این روش ها شامل جراحی برداشتن موضعی گسترده و درمان هدفمند با استفاده از آنوسکوپی با وضوح بالا است.

هدف از انجام جراحی برداشتن گسترده محلی جدا کردن نواحی آسیب دیده به همراه بافت طبیعی اطراف است، اگرچه از بین بردن کامل بیماری اغلب کاری دشوار است.

گاهی برای پوشاندن محل ناحیه جدا شده از یک تکه بافت طبیعی مجاور استفاده می شود.

علیرغم برداشتن گسترده بافت احتمال بروز عوارض بسیاری مانند تنگی مقعد (باریک شدن مجرای مقعد)، بی اختیاری مدفوع و عود دیسپلازی مقعد بالا است.

تخریب هدفمند مستقیم به همراه آنوسکوپی با وضوح بالا برای شناسایی، بیوپسی و از بین بردن دیسپلازی مقعد با مدت زمان بهبود کوتاه و بدون عوارض مرتبط با برداشتن موضعی گسترده مؤثر است.

با این وجود همچنان در 20 تا 80 درصد موارد خطر بالای بیماری مداوم یا عودکننده وجود دارد. آنوسکوپی با وضوح بالا به طور کلی عوارض جراحی مانند بی اختیاری و تنگی مقعد نخواهد داشت.

خوشبختانه نشان داده شده است که هر دو روش برداشتن موضعی گسترده و تخریب هدفمند از طریق آنوسکوپی با وضوح بالا به جلوگیری از پیشرفت دیسپلازی به سرطان مقعد کمک می کنند.

بعد از درمان دیسپلازی مقعد چه پیگیری هایی لازم است انجام شود؟

بیماران مبتلا به دیسپلازی مقعدی معمولاً باید برای جلوگیری از بروز یا عود مجدد، پایداری یا پیشرفت بیماری سرطان مقعد برای مدت طولانی مورد پیگیری قرار گیرند.

معاینات جسمی احتمالاً در فواصل 3 تا 6 ماه انجام می شود. این کار امکان درمان دیسپلازی مکرر یا مداوم یا تشخیص سرطان مقعد را فراهم می کند.

پیگیری به طور کلی شامل معاینه دیجیتال مقعد، معاینه آنوسکوپی به همراه یا بدون کمک ذره بین یا استفاده از اسید استیک و محلول لوگوول است و می تواند در مطب انجام شود.

سیتولوژی آنورکتال (پاپ اسمیر مقعدی) و یا بیوپسی نیز در صورت وجود در محل زندگی انجام خواهد شد.

پیگیری دقیق در بیماران با سابقه دیسپلازی مقعد به ویژه در صورت بروز ضایعات جدید از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.

جراح روده بزرگ کیست؟

این جراحان در درمان جراحی و غیر جراحی بیماری های روده بزرگ و مقعد تخصص داشته و در زمینه درمان این بیماری ها و همچنین جراحی عمومی کامل بصورت پیشرفته آموزش دیده اند.

جراحان روده بزرگ پس از کسب مجوز در جراحی عمومی و روده بزرگ دوره معاینات فشرده هیئت جراحی روده بزرگ را می گذرانند.

آن ها در درمان هر دو بیماری خوش خیم و بدخیم روده بزرگ و مقعد مهارت کامل داشته و قادر به انجام معاینات غربالگری و در صورت لزوم انجام عمل جراحی هستند.

سلب مسئولیت

انجمن جراحان روده بزرگ آمریکا سخت در تلاش هستند با پیشرفت علم، پیشگیری و مدیریت اختلالات و بیماری های روده بزرگ و مقعد مراقبت هایی با کیفیت بالا ارائه دهند.

در این زمینه بروشورهایی جامع وجود دارد اما هیچکدام تجویزی نبوده و هدف آن ها نه تحمیل یک نوع درمان خاص بلکه ارائه اطلاعات درباره بیماری ها و روش های درمان است.

این اطلاعات برای استفاده تمام پزشکان، کادر درمان و بیمارانی که مایل به کسب اطلاعات درباره مدیریت شرایط مورد نظر هستند فراهم شده است.

باید تشخیص داد که این بروشورها شامل تمام روش های مناسب مراقبتی یا روش های مراقبت منطقی و منحصر به فرد برای دستیابی به نتایج مشابه نیستند.

تصمیم نهایی درباره مناسب بودن هر روش خاص باید با توجه به شرایط کلی بیمار و توسط پزشک انجام شود.

بیشتر بخوانید: حقایقی درباره زگیل ها : راهنمای تصویری

برای مشورت با پزشک اورولوژی درباره راه های مناسب درمان انواع زگیل ها از جمله زگیل های تناسلی و مقعدی با کلینیک الهام در شهرک غرب تماس بگیرید.

در کلینیک الهام زیر نظر دکتر علی حاجب، متخصص اورولوژی، روش های موثری از جمله فریز کردن (کرایوتراپی) برای درمان زگیل ها استفاده میشود.

شماره های تماس با کلینیک اورولوژی الهام : 02188591523 / 02188591358

جهت دریافت نوبت در سعادت آباد ، شهرک غرب می توانید با کلینک الهام تماس بگیرید.

بیشتر بخوانید: تشخیص و درمان زگیل معمولی